Πέμπτη 25 Ιουλίου 2013

Απόσταση....


Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο
από το να αισθάνομαι άσχημα
και να μην μπορώ να σου το πω.

Όχι γιατί θα με σκότωνες
ή θα σε σκότωνε ή γιατί

δεν αγαπιόμαστε πολύ.

Είναι η απόσταση.


[...] Γιατί δεν έχεις

τηλέφωνο και μένεις τόσο
μακριά' το σήμα της Pepsi Cola,
οι γλάροι κι ο θόρυβος.



Frank O'Hara

-Η Έλξη των Ομωνύμων-



Δέσποινα Ολυμπίου - Εδώ είναΙ ΟΙ Νύχτες σου 


Love is all... (Μέγας Έρως) ..



Was raining in my heart
Falling deep inside of me
Drowning in my soul
This silence rushes over me
I am breath against this fire
And I will not turn away
I'm waiting for time to carry me

Like a tempest to the sea

Standing strong
Watching over
Love will keep me believing
Thru the darkcan you hear me calling
Holding on when I'm dreaming
Love is allLove is all
Thundering on high

Love was all I knew before I fell
And now the shots of man
Are echoing inside myself
I am breath against this fire
And I will not turn away
I'm waiting for time to carry me
Like a tempset to the sea
Standing strongWatching over







Yanni - LOVE IS ALL 

Vann Johnson 



Σημ. :...Μήπως, αν δεν έμπαινε στη μέση το λεγόμενον “αίσθημα” και η λεγομένη “ηθική”, θα ημπορούσε τότε μόνον να είναι ο έρως τέλειος και απλός και εύκολος, επ’ άπειρον πανήδονος και απολύτως παντοδύναμος – όλο χαρά (μόνο χαρά), όλο γλύκα (μόνο γλύκα), χωρίς απαγορεύσεις, στερήσεις, πικρίες, διάφορα “μούπες – σούπα” και άλλα αηδή και ακατανόητα, όπως η αποκλειστικότης, η εντός του γάμου αγνότης και όλη η σχετική με αυτόν απέραντη όσον και ματαία ηθικολογία και φιλολογία; 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ “Ο ΜΕΓΑΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ” 






Ο ΧΡΟΝΟΣ...



Θυμάμαι εκείνη τη γωνιά της αυλής στο πατρικό σπίτι,

εγώ μόνος, καθισμένος στο πρώτο σκαλοπάτι της μαρμάρινης σκάλας. Η τέντα απλωμένη,

βυθίζοντας το περιβάλλον σ' ένα δροσερό μούχρωμα, και πάνω στο πανί, απ' όπου

φιλτραριζόταν κοσκινισμένο το μεσημεριανό φως, ένα αστέρι πρόβαλλε τις έξι του ακτίνες από

κόκκινη τσόχα. Ανέβαιναν μέχρι τα ανοιχτά μπαλκόνια από το κενό της αυλής τα πλατιά φύλλα

από τις λατάνιες, μ' ένα χρώμα πράσινο βαθύ και στιλπνό, και κάτω, γύρω από το συντριβάνι, 

ήταν συγκεντρωμένες οι ανθισμένες τούφες από πικροδάφνες και αζαλέες. Ηχούσε το νερό 

πέφτοντας μονότονα, νανουριστικό, κι εκεί στο βάθος του νερού, άλικα ψάρια κολυμπούσαν με 

ανήσυχες κινήσεις, σπινθηρίζοντας τα λέπια τους με μιαν αστραπή χρυσού. Διάχυτη στο 

περιβάλλον μια χαύνωση, που αργά-αργά πλημμύριζε το κορμί μου.

Εκεί, στην απόλυτη θερινή σιγή, υπογραμμισμένη από τον ψίθυρο του νερού, με τα μάτια 


ανοιχτά σε ένα διαυγές μούχρωμα που λάμπρυνε τη μυστηριώδη ζωή των πραγμάτων, είδα τις 

ώρες να μένουν ακίνητες, αιωρούμενες στον αέρα, σαν σύννεφο που κρύβει έναν θεό, αγνές και 

αέρινες, χωρίς να περνούν.

Luis Cernuda
μετάφραση: Aντώνης Κουτσουραδής




COLDPLAY :CLOCKS