Δευτέρα 8 Απριλίου 2013

Έφυγα απ` τον παλιό εαυτό μου...

Έφυγα απ` τον παλιό εαυτό μου...



Δεν ξέρω τί ήτανε δικό μου απ'ότι έζησα


Όποιος δεν είναι εδώ κοντά μου ανήκει αλλού
Ήρθε ο καιρός να δω το συρματόπλεγμά μου
Ριγμένο κάτω πατημένο, το παραμύθι μου παρμένο
Δεν είμαι πια ίδια με χτες, δεν τρέχω πίσω από πληγές
Λυπάμαι μόνο που δεν έχω κάποιον το βλέμμα να προσέχω
Μα τώρα ... έφυγα.
Έφυγα απ` την ανάγκη μου, "να υπάρξω"
Πίστευα ότι θα τρομάξω μα ύστερα σκέφτηκα
Ό,τι αγάπησα έχει μπόι
 
Κι ό,τι αγαπώ,
 θέλει τα μάτια μου ανοιχτά το χθες να μη με τρώει
Να περπατήσω στις σιωπές μου,
να θυμηθώ τις προσευχές μου
Κι ας είμαι πια άλλο σκαρί, δεν είν` το κάρμα μου βαρύ
Δε θέλω άλλο να διαφέρω, θέλω αν μ` αγάπησες να ξέρω
Μα τώρα ...έφυγα.
Κι αν σε ονειρευτώ μια μέρα πάλι
Κι αν στο ταξίδι μου τυχαία θα σε βρω
Δε θα` μαι αυτή που ξέρεις, θα` μαι κάποια άλλη
Που ίσως σ` αγαπήσει κόντρα στον καιρό.
*********
Στίχοι : Χαρούλα Αλεξίου
Μουσική : Χαρούλα Αλεξίου & Παναγιώτης Τσεβάς
Τραγούδι : Χαρούλα Αλεξίου

υ.γ. αγαπημένη Χαρούλα μιλάει στην καρδιά !!

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι


...........ο κόσμος θάλασσα που απλώνει



Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι

σαν το ξεχασμένο στάχυ
ο κόσμος γύρω άδειος κάμπος
κι αυτοί στης μοναξιάς το θάμπος
σαν το ξεχασμένο στάχυ
άνθρωποι μονάχοι
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
όπως του πελάγου οι βράχοι
ο κόσμος θάλασσα που απλώνει
κι αυτοί βουβοί σκυφτοί και μόνοι
ανεμοδαρμένοι βράχοι
άνθρωποι μονάχοι
Άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, ξεχασμένα
άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα,
 σαν εσένα, σαν εμένα...


στίχοι : Γιάννης Καλαμίτσης 
Μουσική : Γιάννης Σπανός