Τις ουλές στο πρόσωπό μου δεν τις είδα,
τις κρύβει το καθρεφτάκι μου, φοβούμενο.
Εκεί που εκπαιδεύουνε τους μάγους βρέθηκα,
και ακόμα δεν έμαθα .... να τραυματίζω αθόρυβα.
ΜΟΝΑΧΑ Να χαρακώνω έμαθα τη νύχτα μου ...
έτσι παγώνει και διαστέλλεται
Τυλίγεται στο μαύρο της μανδύα.... προβάλλει δυνατή
συνάμα εύθραυστη και τόσο αρχαίγονη ....
και με σκεπάζει ... επιτακτικά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου