Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

H 17 νοεμβρίτσα κι ο καθημερινός οίκος.. (του αγαπητού απο το ραδιοφωνο Βαγγελη Ευαγγελίου)



Μία (1) Δημοκρατία με κυνηγάει.. Δύο (2) ατάκες με κάνουν γαργάρες. Εδώ πολυτεχνείο! Εδώ πολυτεχνείο! Τρεις (3) σωματοφύλακες γλιτώνουν από αποκεφαλισμό, εκείνο το σπίρτο που θα βάλει φωτιά στα μυαλά σας.. Μία στάση εδώ να κατέβω! Μια στάση παρακαλώ!...


Στα τέσσερα.. Στα τέσσερα (4) σου κόβουν τον πλανήτη. Περιμένεις κέρασμα; Πάρε πέντε (5). Μπάτσοι έξι (6) ψάχνουν τον Αλέξη. Τα εφτά (7) θαύματα του κόσμου, κάνουν χειμωνιάτικα, ηλιοθεραπεία στην Τήνο! Σε οχτώ (8) δόσεις αγοράζεται από το κατάστημα μας τον Ουρανό! Ξύπνα Έλληνα ξύπνα! Εννιά (9) έχει ο μήνας.. Το δέκα (10) το καλό περιμένεις; Έντεκα (11) νύχτες να ζήσω μαζί σου.. Σαν 1001 νύχτες χωρίς τα κουλούρια! Δώδεκα (12) κι ούτε ένα τηλεφώνημα. Εκτός από ένα που δεκατρείς (13) με πήραν ανώνυμα.. Δεκατέσσερις (14) ώρες ζωή ακόμα κύριε Ευαγγελίου.. Μου είπαν! Μέχρι τα δεκαπέντε (15) ζεις, τους είπα στην Ελλάδα.. Έζησα τα διπλά οπότε βάλε ένα διπλό! Δυόσμο.. Μπάτσοι Δεκαέξι (16) κυνηγάνε έναν Αλέξη.. 17 Νοέμβρη!




Βαγγέλη ...όπως πάντα ζωγραφίζεις με το Ελληνικο Αλφάβητο !!!
(θα σας μιλήσω άλλη φορά για τον Βαγγελη Ευαγγελίου...
http://acroneiro.pblogs.gr/ )


17 ΝΟΕΜΒΡΗ (3ο μέρος) ....ΕΥΘΥΝΗ & ΚΑΘΗΚΟΝ ....

<<Η Ευτυχία βρίσκεται στην εκπλήρωση του καθήκοντος>>

 


Πολλών γνωμών ο χρόνος κλονίζει το κύρος και πολλών απόψεων καταρρίπτει την αυθεντία. Υπάρχουν γνώμες όμως που κρατούν αμείωτο το κύρος τους μεσα στους αιώνες κι έχουν ισχύ νόμου.
17 Νοέμβρη...μια δύναμη διαχρονική για την ελευθερία και την ιστορία της Ελλάδας !!δυστυχώς άλλιως μου τα είπανε ...αλλιώς με μεγάλωσαν ...να μισώ τους κουμμουνιστές γιατι αυτοί "εφταιγαν" ..ναι την αλήθεια λέω ..ετσι μας λέγανε ...και μετά δεν καταλάβαινα γιατι γιορτάζαμε ...γιατί όπως μου λέγανε τραγουδάγαμε στη γιορτη του σχολειου "κουμμουνιστικά" τραγουδια....
Σήμερα όμως εν ετη 2011 μετα 37 χρόνια απο την εξέργεση του 1974 ...ναι γνωρίζω !και μπορώ να συγκρίνω το τότε με το τώρα...τη Χούντα Τοτε και Τώρα...
Δηλαδή θα με ρωτήσει κάποιος εχουμε Χουντα τωρα ότι θες λές κι εσυ ...κι όμως τότε ειχαν στρατιωτικούς όπως ακριβώς πρέπει να είναι η Χουντα ...Τωρα ειναι καμουφλαρισμενοι με γραβάτες και κολαρισμένα πουκάμισα με πτυχία εξ Αμερικής και Πανεπιστημίων , διδακτορες και συνολάκια της τελευταιας μόδας στην γκαρνταρόμπα τους ...κατι σαν "παραλλαγή" του Στρατού Ξηράς ...και μας επιβαλλουν Νόμους (κομμένους και ραμμένους στα μέτρα τους ) για να πληρωσει η κυρα Μαρίκα που μεγαλώνει μόνη της 2 παιδια που εχει χάσει τον άνδρα της ,συντηρεί τους φιλάσθενους γονείς της καρδιακοί και οι δύο, και τις στέλνουν στο σπίτι 40 φουσκωμένους φακέλους να πληρώσει γιατι της είπαν "ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ" ...μα εγω σκέφτεται η κυρα Μαρίκα ημουν στην ταράτσα του Πολυτεχνείου νέα και δυνατή και φωνάζοντας ελευθερία ...ψωμί...παιδεία ..ΤΗΝ ΕΣΩΣΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ μαζι με τους συμφοιτητές μου !! ..Τί να σώσω τώρα ?? απο ποιον κινδυνευω? ..ποιος με κυνηγάει και δεν ξέρω ? ..δεν εχομε ελευθερία ? και γιατι δεν υπάρχουν ? σε ένα σπίτι όταν δεν υπάρχει απόθεμα 2 πράγματα ειναι η αιτία :1) η ανεργία 2) κάποιος είναι κλέφτης ..κάποιος "βούτηξε" το ταμείο.


Ερωτήματα του κάθε Ελληνα .και Ελληνίδας ..
Με τη καρδιά όμως εγώ η κυρά Μαρίκα άνεργη και με πτυχίο στα Οικονομικά και 2 γλώσσες να Γιορτάσω σήμερα ?
Τί δεν είπα Τότε Σωστά Φωνάζοντας και Διεκδικώντας Ελευθερία και Δημοκρατία? Τί δεν πρόβλεψα ?....
Με τη ψυχή να βγω να φωνάξω ? όταν του κυρ Μητσου απέναντι συνταξιουχος ανθρωπος και με φάρμακα του κόψανε το ρευμα γιατι του έβαλαν χαρατσι ...για το σπίτι που έχει...
Λοιπόν κυρά Μαρίκα πρέπει να μαζέψεις όλες τις δυνάμεις σου και υψώσεις ανάστημα για άλλη μια φορά και να διεκδικήσεις...παλι και πάλι και όσο ζεις !!  να σκεφτείς σαν Νέα με αυθορμητισμό και τόλμη !
Να βγεις να φωνάξεις !
Να βρεις και τους υπόλοιπους του τότε και τους νέους του Σήμερα και να φωνάξετε μαζί !
Σου "κλέβουν" πλέον το ψωμί από το στόμα και σου λένε ότι αυτοι φροντίζουν για σένα .
Σου επιβάλλουν χαράτσια χωρίς να σου εξηγήσουν το γιατί με νόμους που δεν ψήφισες εσυ αλλά που δημιούργησαν οι κορδολέμηδες φαταούλες των κομμάτων.
Σου κρύβουν την αλήθεια του :ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ
Σου υποβάλλουν καθημερινά πλύση εγκεφάλου να τους λες και σωτήρες .
Αντικρύζεις τα παιδιά σου και βλέπεις ότι δεν έχουν βιβλία.
Ξεφυλλίζεις αυτα τα λίγα που υπάρχουν και διαπίστωνεις οτι δεν λένε "για σένα" στην εξέγερση  του 74 όπως έγιναν τα γεγονότα ...εχουν εκδοθεί 1000 παραλλαγές γραπτές της αλήθειας του τοτε ...πώς θα μάθουν οι νεότεροι ..?
Δεν έχεις εργασία κυρά Μαρίκα και ούτε πρόκειται για αρκετό διάστημα επειδή κλείνει η μία επιχείρηση μετά την άλλη ...!!
Τί λές κυρά Μαρίκα?

40 χρόνια μετά, και ακόμα τυραννάς τα καημένα παιδιά της νέας τάξης. Γιατί βρε άθλιε;Νομίζεις πώς δεν θυμάμαι ότι μου στέρησες στο χωριό μου την λάμπα πετρελαίου και τον χωματόδρομο που τόσο αγαπούσα, και μου έφερες ηλεκτρικό, άσφαλτο και τηλέφωνο στην καλύβα μου, και που μου έδωσες 20ετες άτοκο δάνειο για να κάνω σπίτι, με μόνο όρο μάλιστα να έχει την τουαλέτα μέσα! Και ειλικρινά τσατίζομαι γιατί ο άθλιος ο χουντικός κατάφερνε να φτιάχνει τόσα έργα σχεδόν δωρεάν, χρησιμοποιώντας την στρατιωτική ΜΟΜΑ! Γιατί ρε χάλασες την πιάτσα; Σε πείραζε να δώσεις την δουλειά σε κανένα εργολάβο; Πέθαναν της πείνας οι άνθρωποι και κοντά σ’ αυτούς και τόσοι άλλοι μεσάζοντες και σύμβουλοι…
Ποιός σου είπε ρε παλιάνθρωπε ότι θέλαμε να γίνουμε Βιομηχανική χώρα και ξεκίνησες να φτιάχνεις σε όλη την Ελλάδα Βιομηχανικές περιοχές ξεκινώντας από τα Οινόφυτα; Αλλά ξέρω γιατί τα έκανες... Γιά να βρίσκουν χιλιάδες Έλληνες δουλειά εκεί, τόσα χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα και να ταλαιπωρούνται λες και πείραζε να είχαμε λίγο νέφος περισσότερο; Ποιός σου είπε ρε ότι θέλαμε να παράγουμε προϊόντα;Εμείς να καταναλώνουμε θέλαμε!
Ακούς εκεί η Ελλάδα Βιομηχανική χώρα... Κάθαρμα ε κάθαρμα! Δεν φτάνει αυτό παλιοδικτάτορα, αλλά διέγραψες τα αγροτικά χρέη του πατέρα μου και όλων των αγροτών; Τους καλόμαθες, τους έλυσες τα προβλήματά τους και τώρα κάθε τρεις και λίγο μπλόκα! Σαν να μην έφταναν όλα αυτά έστελνες και εκείνο τον Μακαρέζο και έκανε συμφωνίες ακόμη και με τους Κινέζους και τους πουλούσες τα αγαθά που έκανε εξαγωγή η χώρα και πέταξες στον δρόμο τόσους μεσάζοντες.
Άσε εκείνος ο Πατακός με το μυστρί του! Βρε μανία!


Κάθε μέρα εγκαίνια για σχολεία, νοσοκομεία, εργοστάσια, γέφυρες, δρόμους και εργατικές κατοικίες!
Μας ζάλιζες στα επίκαιρα όποτε πηγαίναμε σινεμά!
Τι κατάφερες ρε;
Τί μαγείρεψες και πήρες βραβείο οικονομικής ανάπτυξης το 73 χωρίς να πάρεις δάνεια και να αφήσεις χρέη;
Δεν ντράπηκες να ταπεινώσεις το δολάριο επί τόσα χρόνια;
Ακούς εκεί! Η δραχμή ισχυρότερη από το δολάριο!
Τί σου κάναμε και μας καταράστηκες για να φτάσουμε τα 300 δισεκατομμύρια ευρώ χρέη;
Όλους τους οικονομικούς εγκεφάλους μετά την μεταπολίτευση (πρωθυπουργούς και υπουργούς) τους μάτιασες! Δεν ντρέπεσαι;
Αχρείε Παπαδόπουλε, αφού έτρωγες μόνο το φαγητό σου, στο τέλος δεν είχες τίποτα να αφήσεις.
Το μόνο σου περιουσιακό στοιχείο να ήταν η στολή σου!
Και αντί να την δωρίσεις τρομάρα σου στο κράτος είχες ζητήσει να σε θάψουν με αυτήν!
Εκείνο που δεν κατάλαβα είναι γιατί ξεκίνησες την ιστορία να βγάλεις τα πετρέλαια στον Πρίνο και ξεκίνησες να μας βάζεις σε περιπέτειες με τους καλούς μας γείτονες τους Τούρκους;
Μια χαρά δεν κοιμόμασταν ήσυχοι; Ήθελες να μας κάνεις παραγωγούς πετρελαίου σαν τους αραπάδες;
Tα εργοστάσια ενέργειας που κατασκεύασες π.χ. στην Πτολεμαΐδα ή στους Φιλίππους που τα έφτιαξες μάλιστα με τους Ρώσους κομουνιστές για ποιόν λόγο τα έκανες;
Σώνει και καλά να καταργήσεις όλες τις λάμπες πετρελαίου στα χωριά και γέμιζες στύλους και καλώδια όλη την ύπαιθρο! Βρε μανία;
Χώρια τα στάδια αθλητισμού σε όλη τη χώρα. Άκου λέει «κάθε πόλη και στάδιο κάθε χωριό και γυμναστήριο»! Άσχημα περνάει τώρα η νεολαία πίνοντας φραπέδες στις καφετέριες; Βρε άχρηστε αναχρονιστικέ, αντιδημοκράτη ποιός σου είπε ότι ήθελα να μπορώ να κοιμάμαι με την πόρτα ανοιχτή και να μην φοβάμαι μην μπει κανένας μέσα το βράδυ για πλιάτσικο;
Ακούς εκεί να μου κάνει κουμάντο στον αν θα αμπαρώσω την πόρτα μου ή όχι... Ποιός σου είπε ότι ήθελα να νιώθω ασφαλής ρε παλιοφασίστα;
Δεν λυπόσουνα τα παιδιά μας που σπούδαζαν στα πανεπιστήμια με το άγχος του απουσιολογίου χωρίς να μπορούν να κάνουν ούτε μία τουλάχιστον κατάληψη κάθε χρόνο για ξεκούραση;
Τέλος σιχαμερέ φασίστα αντί να κάνεις μνημεία για τον Ζαχαριάδη και όλα τα καλά παιδιά που πάλεψαν να μην υπάρχει Έλληνας πάνω από τον Όλυμπο, εσύ τους έστειλες εξορία και ακύρωσες όλα τα σχέδια τους που θα μας έκαναν ένα όμορφο παράδεισο με κολεχτίβες και κολχόζ, όπως τα κατάφεραν οι ευτυχισμένοι γείτονες μας οι Βούλγαροι οι Αλβανοί οι Ρουμάνοι και λοιποί τυχεροί των Ανατολικών χωρών που εισπράττουν τώρα τόσο συνάλλαγμα από τα εργαζόμενα κορίτσια τους στο εξωτερικό, ενώ οι δικοί μας επιστρέφοντας πήραν συντάξεις και τους κοροϊδεύουν. Αλλά μετά την γκέλα του πολέμου του Γιομ Κιπουρ, πλήγωσες ανεπανόρθωτα τους φίλους μου τους Ισραηλίτες .
Και έβαλαν να σε ρίξει ο Ιωαννίδης - και καλά σου έκανε άθλιε! Για τιμωρία σου, σου χρεώνουν εσένα όλοι το Κυπριακό!
Ακούς εκεί να μην δώσεις διευκολύνσεις στους Αμερικάνους και τους Εβραίους για χάρη των Αράβων που μας παίρναν όλο το ελληνικό τσιμέντο για τα έργα τους σε μια εποχή που όλοι οι πολίτες και το κράτος εδώ έκτιζαν και τα τσιμεντάδικά μας είχαν τρελαθεί στην δουλειά; Ευτυχώς που μετά τα πούλησε η Νέα Δημοκρατία στους ξένους αφού το - ΠΑΣΟΚ πρώτα τα… κοινωνικοποίησε και τα έκανε ζημιογόνα - και τώρα επιτέλους έτσι ησυχάσαμε!
Δεν ντρέπεσαι βρε άθλιε εχθρέ της Δημοκρατίας;
Μας στέρησες ένα από τα βασικότερα ανθρώπινα δικαιώματα να μην τραγουδάμε 14 τραγούδια του Θεοδωράκη;
Ξέρεις τι ψυχολογικά τραύματα μας προκάλεσε εκείνη η απαγόρευση; Τραύματα βαθιά που δεν έχουν επουλωθεί ακόμη!
Όλα αυτά τα γράφω γιατί μετά από 43 χρόνια εξακολουθώ να ακούω τον έξαλλο τον γείτονα μου, που μου τα πρήζει και να φωνάζει κάθε τέτοια μέρα ΖΗΤΩ Η 21 AΠΡΙΛΙΟΥ!
Bαρέθηκα να ακούω συνέχεια «Πού είσαι Παπαδόπουλε…» όταν πέφτω στα μπλόκα της Εθνικής οδού όπου διάφορες κοινωνικές ομάδες αγροτών – ποδοσφαιρόφιλων και άλλων διαμαρτυρομένων ανθρώπων ασκούν το δημοκρατικό τους δικαίωμα – πάντοτε υπό την προστασία της αστυνομίας – να σταματούν την κυκλοφορία, καθώς και κάθε φορά όταν βρίσκομαι στο κέντρο των Αθηνών όπου φιλήσυχοι πολίτες εκφράζουν πολιτισμένα και ειρηνικά την αγανάκτησή τους για τις αδικίες σε βάρος τους, έχοντας επιπλέον παράλληλα την ευθύνη να προστατεύσουν τα καταστήματα, τους εργαζομένους και τους περαστικούς από τους προβοκάτορες φασίστες που σπάνε, καίνε και καταστρέφουν τα πάντα.
Άσε και αυτούς τους ταξιτζήδες που είναι όλοι τους πρώην χαφιέδες της ασφάλειας.
Ούστ Φασισταριά! Εγώ είμαι Δημοκράτης ρε, και ας πεινάω, και ας μου έχει βγάλει στο σφυρί η Τράπεζα το σπίτι, και ας είμαι άνεργος και εγώ και τα παιδιά μου και ας ταλαιπωρούμαι όποτε χρειαστεί να πάω στα νοσοκομεία και ας κοιμάμαι κλειδαμπαρωμένος το βράδυ μπας και κάνει ντου κανένας οικονομικός μετανάστης...αφού βέβαια ενημερωθώ πρώτα από την τηλεόραση για τις κλοπές, τις κομπίνες και τις μίζες τόσων και τόσων πρώην υπουργών – πράσινων και γαλάζιων – που οι άνθρωποι τι έκαναν τελικά; Εξαργύρωσαν τους κόπους και τους αγώνες τους για την εδραίωση της Δημοκρατίας μετά την μεταπολίτευση!!
Λίγο το έχεις αυτό; Είμαι Δημοκράτης ρέ! Τ’ ακούς????
πηγή:teiresias.blog.com



(TI NA ΠΕΙΣ Κυρα Μαρικα ??)














Το Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 (το χρονικό) 2ο μέρος


Επτά «πέτρινα» χρόνια μέσα από την κάμερα του Π. Βούλγαρη
«Το Χρονικό της Δικτατορίας 1967- 1974», ένα ανέκδοτο ντοκιμαντέρ του Έλληνα σκηνοθέτη.
Το 37λεπτο ανέκδοτο ντοκιμαντέρ του Παντελή Βούλγαρη «Το Χρονικό της Δικτατορίας 1967- 1974». ταινία, η οποία περιέχει πολύτιμο αρχειακό υλικό· από την κηδεία των Γεωργίου Παπανδρέου και Γιώργου Σεφέρη ως τις δίκες του Αλέκου Παναγούλη και άλλων αγωνιστών.


« Σε αυτό το φιλμ υπάρχει ό,τι καταφέραμε εμείς που μείναμε στον τόπο » είπε ο σκηνοθέτης, ο οποίος θυμήθηκε ότι την ώρα του πραξικοπήματος του 1967 ο ίδιος συμμετείχε στα γυρίσματα της ταινίας «Κιέριον» του Δήμου Θέου. 
« Συμμετείχαν
όλοι» είπε συγκινημένος. « O Αγγελόπουλος, η Μαρκετάκη, ο
Φέρρης, ο Βαλτινός. Ήταν μια ταινία όμως που άρχισε να 
φθίνει,γιατί άλλους τους συνελάμβαναν και άλλοι φεύγανε».

Σιγά σιγά άρχισε να καταγράφει ό,τι μπορούσε με μια κάμερα Super 8. Φυλακές του Μπογιατίου, κάποια στρατοδικεία... Αργότερα το υλικό έφθασε στο Παρίσι, όπου ο Κώστας Γαβράς το είδε μαζί με τον Κρις Μαρκέρ. Αμέσως βοήθησαν τον Βούλγαρη, στέλνοντάς του μια μηχανή 16 mm και φιλμ. Έτσι συνεχίστηκε η κινηματογράφηση. Η κηδεία του Πέτρουλα, οι φυλακές της Ακροναυπλίας, η πορεία της Ειρήνης. « Στη Δικτατορία, από ένστικτο, φανταζόμασταν ότι κάτι θα συμβεί στην κηδεία του Γεωργίου Παπανδρέου », ανέφερε ο σκηνοθέτης, « αλλά κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι θα μαζεύονταν 500.000 άνθρωποι. Ήταν ένας τρόπος για να φανεί ότι η Ελλάδα δεν είναι μια χώρα που δεν αντιδρά ». Όλα αυτά όμως γίνονταν κρυφά. Έπρεπε να έχεις ειδική άδεια για να κυκλοφορείς με κάμερα στους δρόμους της Αθήνας. « Ήταν μια εποχή συντροφικότητας, το ξεκίνημα του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου, μια εποχή που τη θυμάμαι σε ένα κλίμα φοβίας και ανασφάλειας,αλλά ταυτόχρονα και βαθιάς ανθρωπιάς. Άρα, είναι ένα χρήσιμο υλικό.

Για να ξαναθυμηθούμε εμείς και για να μάθουν οι νέοι ».
Δεν έλειψαν οι δυσκολίες και τα κυνηγητά. Αλλά αυτό δεν πείραζε γιατί «καταγράψαμε σημαντικά πράγματα από ταράτσα σε ταράτσα, όπως τα γεγονότα στη Νομική. Ίσως η ποιότητα να μην είναι πάρα πολύ καλή,όμως το γεγονός που καταγράφεις είναι» συμπλήρωσε στο τέλος της παρουσίασης ο Νίκος Καβουκίδης.

******************************************************



Εγώ να συμπληρώσω ότι θα έπρεπε σήμερα ο Παντελής Βούλγαρης να συνεχίσει το βίντεο και να μιλήσει για όλους αυτούς τους ξεπουλημένους σήμερα που ενω κρατούσαν τη σημαία τοτε φωνάζοντας ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ..σήμερα "κρατούν" τις καρέκλες τους και τις θέσεις τους  καταβροχθίζοντας τις θυσίες του απλού λαού του μεροκάματου και αυτών που δικαίως απόκτησαν τα αγαθά τους ,....κύριε Παντελή Βουλγαρη ..σίγουρα το σημερινό βιντεο αν το ετοιμάζατε δεν θα σας χώραγε σε 35 λεπτο βιντεάκι !!

με εκτίμηση
Μαρία 

Το Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 (το χρονικό) 1ο μέρος


Στρατιωτικό κίνημα, που εξερράγη τα ξημερώματα τις 21ης Απριλίου 1967, με επικεφαλής τον ταξίαρχο Στυλιανό Παττακό και τους συνταγματάρχες Γεώργιο Παπαδόπουλοκαι Νικόλαο Μακαρέζο. Κατέλυσε το δημοκρατικό πολίτευμα στην Ελλάδα και επέβαλλε μία στυγνή δικτατορία, που διήρκεσε επτά χρόνια.
Η χώρα την εποχή εκείνη βρισκόταν ουσιαστικά σε προεκλογική περίοδο. Οι εκλογές είχαν προκηρυχθεί για τις 28 Μαΐου και την εξουσία ασκούσε από τις 3 Απριλίου η ΕΡΕ, με πρωθυπουργό τον αρχηγό της Παναγιώτη Κανελλόπουλο, έχοντας τη συναίνεση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γεωργίου Παπανδρέου και του Βασιλιά Κωνσταντίνου. Γεγονός των ημερών ήταν η συναυλία των Rolling Stones στο γήπεδο του Παναθηναϊκού (17 Απριλίου), που όμως διαλύθηκε από την Αστυνομία, προς μεγάλη απογοήτευση των αθηναίων ροκάδων, που θα έβλεπαν ένα συγκρότημα - θρύλο στην ακμή της δημιουργικότητάς του.
Διάχυτη ήταν η πεποίθηση ότι τις επερχόμενες εκλογές θα κέρδιζε η Ένωση Κέντρου και θα επανερχόταν θριαμβευτικά στην εξουσία υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Πολλοί ήλπιζαν ότι θα ετίθετο ένα τέλος στη διετή πολιτική ανωμαλία, που έμεινε στην ελληνική ιστορία ως «Αποστασία» και σηματοδοτήθηκε με την παραίτηση του λαοπρόβλητου πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου (είχε λάβει το 52,2% στις εκλογές του 1964) στις 15 Ιουλίου 1965, μετά τη σύγκρουσή του με τον βασιλιά Κωνσταντίνο.Στα δεξιότερα του πολιτικού φάσματος, ένα τμήμα της ΕΡΕ ζητούσε ένα «λοχία» για να σώσει τη χώρα από τον αναρχοκομμουνισμό. Για τη μετεμφυλιακή Δεξιά της προδικτατορικής περιόδου, κομμουνιστές ήταν εν ευρεία εννοια και οι κεντρώοι και οπωσδήποτε ο απρόβλεπτος Ανδρέας Παπανδρέου, που ήταν το ανερχόμενο αστέρι στην πολιτική σκηνή και εκινείτο αριστερότερα από το κόμμα του, την Ένωση Κέντρου.
Οι στρατηγοί, το Παλάτι, κάποιοι πολιτικοί της Δεξιάς και οι Αμερικανοί καλόβλεπαν μία μικρής διάρκειας συνταγματική εκτροπή, που θα επανέφερε την πολιτική κατάσταση στη σωστή ρότα, δηλαδή στην εναλλαγή στην εξουσία της Δεξιάς και ενός μετριοπαθούς Κέντρου. «Η Χούντα των Στρατηγών» έμεινε στα σχέδια, καθώς τους πρόλαβαν με το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου οι μικροί αξιωματικοί, με πρόσχημα τον κομμουνιστικό κίνδυνο. Τέτοια περίπτωση δεν διαφαινόταν στον ορίζοντα, καθώς η ΕΔΑ, που εκπροσωπούσε την κομμουνιστική Αριστερά (το ΚΚΕ ήταν εκτός νόμου), κινούνταν στο 11,80% των ψήφων στις εκλογές του 1964, σε σχέση με το 24,43% του 1958.

Πρέπει, όμως, να συνυπολογίσουμε ότι βρισκόμασταν 17 χρόνια από τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου και στην κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου, όσον αφορά τον διεθνή περίγυρο. Ο στρατός ήταν πανίσχυρος, με παράδοση επεμβάσεων τον 20ο αιώνα, οι Αμερικανοί θεωρούσαν φέουδό τους την Ελλάδα, το δεξιό παρακράτος ήταν ισχυρό (Δολοφονία Λαμπράκη) και το Παλάτι ήταν ένας αυτόνομος πόλος εξουσίας, «που δεν βασίλευε, αλλά κυβερνούσε». Οι πολιτικοί που κυβέρνησαν αυτά τα 17 χρόνια (ΠλαστήραςΠαπάγοςΚαραμανλής και Παπανδρέου), ασχολήθηκαν κυρίως με την ανοικοδόμηση της χώρας και την οικονομική ανάπτυξη, παρά με το «βάθεμα και το πλάτεμα» των δημοκρατικών θεσμών και την εξάλειψη των μνημών του Εμφυλίου.
Το πραξικόπημα, «Επανάσταση» για τους θιασώτες του, εκδηλώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της21ης Απριλίου. Λίγες ώρες πριν, είχε ολοκληρωθεί η συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου και τα μέλη του αποχώρησαν για τα σπίτια τους, χωρίς να έχουν ιδέα για το τι θα επακολουθούσε. Ανάμεσά τους και ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Παναγιώτης Παπαληγούρας.
Η τριάδα των Παπαδόπουλου, Παττακού και Μακαρέζου, μπορεί να ήταν άσοι στη συνωμοσία, αλλά εκμεταλλεύτηκαν τον βαθύ ύπνο των δημοκρατικών κυβερνήσεων και φρόντισαν να τοποθετήσουν στις πιο νευραλγικές θέσεις του στρατεύματος ανθρώπους μυημένους στα σχέδιά τους. Τους βοήθησε, επίσης, το γεγονός ότι μέσα στην Αθήνα υπήρχαν μεγάλες μάχιμες μονάδες, όπως το Κέντρο Εκπαιδεύσεως Τεθωρακισμένων, που βρισκόταν στη σημερινή Πολυτεχνειούπολη, με διοικητή τον ταξίαρχο Παττακό.

Από εκεί βγήκαν τα πρώτα τανκς στις 2 τα ξημερώματα, για να καταλάβουν όλα τα στρατηγικά σημεία της πρωτεύουσας (Βουλή, Υπουργεία, ΕΙΡ, ΟΤΕ, Ανάκτορα). Την ίδια ώρα, ο συνταγματάρχης Ιωάννης Λαδάς εξαπέλυε πιστές στο κίνημα δυνάμεις για να συλλάβουν το σύνολο της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας. Οι πραξικοπηματίες έβαλαν σε εφαρμογή το ΝΑΤΟικό σχέδιο «Προμηθεύς», για την αντιμετώπιση του κομμουνιστικού κινδύνου, με αποτέλεσμα να κινηθούν όλες οι στρατιωτικές μονάδες της Αττικής. Μεγάλη ήταν η συμβολή του διοικητή της Σχολής Ευελπίδων, Δημήτρη Ιωαννίδη, ο οποίος κινητοποίησε το τάγμα της σχολής και τη Στρατιωτική Αστυνομία (ΕΣΑ).
Μία από τις πρώτες ενέργειες των συνωμοτών ήταν να συλλάβουν τον αρχηγό του ΓΕΣ αντιστράτηγο Σπαντιδάκη και να τον αντικαταστήσουν με τον ομοιόβαθμό του Οδυσσέα Αγγελή, που ήταν μυημένος στο κίνημα. Ο νέος αρχηγός του Στρατού έδωσε εντολή σε όλους του μεγάλους στρατιωτικούς σχηματισμούς να εφαρμόσουν το σχέδιο «Προμηθεύς» κι έτσι να εξασφαλισθεί η υπακοή του στρατεύματος σε όλη τη χώρα.
Η μοναδική ενέργεια για να αντιμετωπιστεί εγκαίρως το πραξικόπημα έγινε από την πλευρά του Υπουργού Δημόσιας Τάξης, Γεωργίου Ράλλη, ο οποίος προσπάθησε να επικοινωνήσει με τον ταξίαρχο Ορέστη Βιδάλη για να κινητοποιήσει το Γ' Σώμα Στρατού στη Θεσσαλονίκη. Δεν πρόλαβε, αφού το σχέδιο «Προμηθεύς» είχε ήδη τεθεί σε εφαρμογή, με αποτέλεσμα ο ταξίαρχος Βιδάλης να μην λάβει ποτέ το σήμα του Γεωργίου Ράλλη.
Ο αιφνιδιασμός ήταν πλήρης και στις 3:30 τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου το στρατιωτικό κίνημα είχε επικρατήσει και μάλιστα αναίμακτα. Νωρίς το πρωί, το ραδιόφωνο ΕΙΡ έπαιζε εμβατήρια και δημοτικά άσματα και οι αγουροξυπνημένοι Έλληνες άκουγαν τα πρώτα «Αποφασίζομεν και Διατάζομεν» των δικτατόρων, που ήταν η απαγόρευση των συγκεντρώσεων άνω των τριών ατόμων. Με συντακτική πράξη κατά τη διάρκεια της ημέρας ανεστάλησαν οι διατάξεις του Συντάγματος και ματαιώθηκαν οι εκλογές της 28ης Μαΐου 1967.
Αιφνιδιασμένοι από τις εξελίξεις φαίνεται να ήταν και οι Αμερικανοί, που δεν περίμεναν την κίνηση του Παπαδόπουλου. Τον πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Αθήνα Φίλιπ Τάλμποτ ξύπνησε ο ανιψιός του πρωθυπουργού Κανελλόπουλου, Διονύσης Λιβανός, και του ανακοίνωσε την είδηση. Όταν μετά από λίγες μέρες ο Τάλμποτ είπε στο σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα, Τζακ Μέρι, ότι το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου ήταν ο βιασμός της Ελληνικής Δημοκρατίας, αυτός του απάντησε κυνικά: «Μα, πως είναι δυνατόν να βιάσεις μία πόρνη;..»

Μόνο δύο πρωινές εφημερίδες πρόλαβαν να περιλάβουν στην ύλη τους την εκδήλωση του πραξικοπήματος. Η «Καθημερινή» στην πρώτη της σελίδα είχε ένα μονόστηλο με τίτλο «Την 2αν πρωινήν εξερράγη στρατιωτικόν κίνημα. Συνελήφθησαν πολιτικοί άνδρες», ενώ η «Αυγή» πάνω από τον τίτλο της έγραφε: «Συνελήφθησαν από στρατιωτικούς οι Μ. Γλέζος, Λ. Κύρκος, Α. Παπανδρέου. Ασυνήθιστες κινήσεις στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων».
Στις 7 το πρωί, η ηγεσία των πραξικοπηματιών επισκέφθηκε στα Ανάκτορα του Τατοΐου τον Κωνσταντίνο και του ζήτησε να ορκίσει την κυβέρνησή τους. Η περιοχή ήταν περικυκλωμένη από τανκς για να μην υπάρξει περίπτωση δυναμικής αντίδρασης από τον άνακτα. Ο βασιλιάς, παρά την προτροπή του συλληφθέντα πρωθυπουργού Παναγιώτη Κανελλόπουλου να αντισταθεί, συμβιβάστηκε μαζί τους «για να μην χυθεί αίμα ελληνικό» και αργά το απόγευμα όρκισε την κυβέρνηση, με πρωθυπουργό τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Κωνσταντίνο Κόλλια. Επρόκειτο βέβαια για πρωθυπουργό - μαριονέτα, αφού τα νήματα κινούσε ο ισχυρός άνδρας του κινήματος, συνταγματάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος. Ο συλληφθείς και αποπεμφθείς αρχηγός του ΓΕΣ Γρηγόριος Σπαντιδάκης, άνθρωπος του βασιλιά, όπως και ο Κόλλιας, προσχώρησε στους κινηματίες και ανέλαβε Υπουργός Εθνικής Άμυνας.Την ίδια μέρα άρχισαν και οι συλλήψεις απλών πολιτών, ενώ είχαμε και τα πρώτα θύματα. Τα όργανα της Χούντας δολοφονούν στον Ιππόδρομο, που είχε μετατραπεί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, το στέλεχος της ΕΔΑ Παναγιώτη Ελή, ενώ ένας στρατιώτης πυροβολεί τη νεαρή Αθηναία Μαρία Καλαυρά, γιατί δεν υπάκουσε στις διαταγές του. Δέκα ημέρες αργότερα, η Χούντα ανακοίνωσε ότι οι συλληφθέντες ανέρχονταν σε 6509 άτομα, στη συντριπτική τους πλειονότητα αριστερών πεποιθήσεων.





Η Ελλάδα από την 21η Απριλίου 1967 μπήκε στο «γύψο», κατά την έκφραση του Παπαδόπουλου, για 7 χρόνια, 3 μήνες και 3 μέρες.             Η Δικτατορία κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος στις 23 Ιουλίου1974, μετά το εγκληματικό πραξικόπημα στην Κύπρο και την τουρκική εισβολή στη Μεγαλόνησο. Η κατάργηση των στοιχειωδών ελευθεριών, οι φυλακές, οι εξορίες και τα βασανιστήρια, οι δολοφονίες των αντιπάλων του καθεστώτος, ο πνευματικός και πολιτιστικός μεσαίωνας, αλλά και η Κυπριακή τραγωδία, καταγράφουν τη Χούντα των Συνταγματαρχών ως μία από τις μελανότερες στιγμές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.

πηγη:articles/250