Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

Είναι τελείως διαφορετικό πράγμα ο οραματιστής από το κορόιδο. Είναι τελείως διαφορετικό πράγμα η συμμετοχή μας στην Ευρώπη από την …κατοχή μας από την Ευρώπη.


Συμβαίνει συχνά με τον άνθρωπο το εξής απλό φαινόμενο. Βλέπει άριστα τις "καμπούρες" των άλλων και δεν βλέπει καθόλου τη δική του. Σήμερα στο παγκόσμιο "μικροσκόπιο" βρίσκεται η "καμπούρα" των Ελλήνων. Όλοι τη βλέπουν, αλλά όχι οι Έλληνες. Όλοι βλέπουν την "καμπούρα" των Ελλήνων, αλλά όχι τις δικές τους. Αυτή η επιλεκτική "ορατότητα" είναι ένα φυσικό φαινόμενο και αυτό θα προσπαθήσουμε να το εκμεταλλευτούμε, για να εξασφαλίσουμε την καλύτερη δυνατή "εικόνα" της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η πατρίδα μας. Θα δούμε και εμείς ως Έλληνες τις "καμπούρες" των άλλων, για να κατανοήσουμε τη δική μας, η οποία είναι όμοια. Σε έναν κόσμο "καμπούρηδων" οι πάντες μοιάζουν και άρα θα χρησιμοποιήσουμε τον "απέναντι" ως "είδωλο" δικό μας.
Πριν πούμε όμως οτιδήποτε άλλο, χρήσιμο είναι να ξεκινήσουμε με μια διαπίστωση, την οποία στη συνέχεια του κειμένου θα αιτιολογήσουμε. Οι Ευρωπαίοι, που σήμερα μας "μαλώνουν" για τις "σπατάλες" μας, είναι οι κύριοι και αποκλειστικοί υπεύθυνοι για το εξωτερικό μας χρέος. Τα άπειρα χρήματα του εξωτερικού μας χρέους δεν μπήκαν σε κάποια ελληνικά "σεντούκια". Ευρωπαϊκές τράπεζες τα έδωσαν και ευρωπαϊκές εταιρείες τα εισέπραξαν. "Πέρασαν" από την ελληνική οικονομία, αλλά δεν "στάθηκαν" σ' αυτήν. Οι ίδιοι άνθρωποι, που μας τα έδωσαν, ήταν οι ίδιοι που τα ξαναπήραν. Τώρα λοιπόν, που οι Βρυξέλες ζητούν "μέτρα", είναι ευκαιρία να λύσουμε και τις όποιες εκκρεμότητες υπάρχουν μεταξύ μας.
Αφού έκανε το λάθος ο "κλέφτης" και τα "τσιράκια" του να φωνάζουν, καλό είναι ο "νοικοκύρης" να πάρει το "χαρτί" και το "μολύβι". Μας συμφέρει το "χαρτί" και το "μολύβι", γιατί είμαστε θύματα μιας κατάστασης, που, αν δεν αντιμετωπίσουμε με τον σωστό τρόπο, μπορεί να μας καταστρέψει. Είμαστε μέλη της ευρωπαϊκής οικογένειας και ως τέτοιοι θα λύσουμε τις όποιες διαφορές μας υπάρχουν με τους υπολοίπους. Κανένας δεν αμφισβητεί την αναγκαιότητα της ενιαίας Ευρώπης, αλλά τα πάντα μέσα σ' αυτήν πρέπει να κινούνται μέσα στα πλαίσια της δικαιοσύνης του αμοιβαίου σεβασμού και βέβαια της ισότητας μεταξύ των λαών. Είναι τελείως διαφορετικό πράγμα ο οραματιστής από το κορόιδο. Είναι τελείως διαφορετικό πράγμα η συμμετοχή μας στην Ευρώπη από την …κατοχή μας από την Ευρώπη.
Αν κάποιοι Ευρωπαίοι εξέλαβαν την ευρωπαϊκή ενοποίηση σαν τη μεγάλη ευκαιρία, για να καταφέρουν να κάνουν με χρήματα αυτά τα οποία απέτυχε να κάνει ο Χίτλερ με τα όπλα, κάνουν λάθος και αυτό το λάθος σύντομα θα κληθούν να το πληρώσουν. Σ' ό,τι αφορά το ίδιο το πρόβλημα του ευρώ και της σταθερότητας της ευρωζώνης έχουμε να πούμε σε όλους όσους διακατέχονται από "ευρωφοβίες" ότι αυτές δεν ευσταθούν. Κανενός ευρώ την ασφάλεια δεν θέτει σε κίνδυνο η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας. Πέραν του γεγονότος ότι η ίδια η οικονομία της Ελλάδας αντιπροσωπεύει ένα πολύ μικρό μέρος της ευρωπαϊκής οικονομίας —περίπου το 3%— και άρα μπορεί να στηριχθεί ανά πάσα στιγμή από την κεντρική ευρωπαϊκή τράπεζα και πάλι δεν τίθεται θέμα ασφάλειας, για τον λόγο ότι η ευρωπαϊκή οικονομία έχει άμυνες. Άμυνες πολύ ισχυρότερες ακόμα και από αυτές των ΗΠΑ, των οποίων το δολάριο δεν απειλήθηκε από την "πτώχευση" ενός εκ των ισχυροτέρων "πυλώνων" της αμερικανικής οικονομίας, όπως είναι η Καλιφόρνια. Η Ευρώπη αποτελεί την πλουσιότερη αγορά του κόσμου και το νόμισμα του καταναλωτή είναι πάντα πιο ισχυρό από αυτό του πωλητή.
Ο δήθεν πανικός και οι υστερίες των Βρυξελών αποκαλύπτουν πολιτικές αγωνίες και όχι οικονομικές ανασφάλειες. Ποια είναι η κύρια αγωνία τους; Ότι η σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση θα αποκαλύψει τα εγκλήματά τους. Ότι μετά από έναν "μαραθώνιο" λεηλασίας των ασθενέστερων κρατών από τους ισχυρότερους εταίρους καταλήξαμε στο τελικό αποτέλεσμα, το οποίο ήταν γνωστό εκ των προτέρων, εφόσον είχε εξ’ αρχής δρομολογηθεί γι' αυτόν τον λόγο. Περί αυτού πρόκειται. Το αποτέλεσμα των ευρωπαϊκών πολιτικών των Βρυξελών ήταν η "κατάκτηση" των ασθενέστερων εταίρων από τους ισχυρότερους. Τώρα, με τις "υστερίες" κατά της Ελλάδας, απλά χτυπάνε το "σαμάρι" για ν' ακούσει το "γομάρι". Χτυπάνε τον ασθενέστερο, για ν' ακούσουν και οι υπόλοιποι αδύναμοι. Χτυπάνε την Ελλάδα, για ν' "ακούσει" η Ιταλία, η Ισπανία και τα άλλα τα "παιδιά".
Τα εξωτερικά χρέη των κρατών κυρίως της Μεσογείου αποκαλύπτουν τη ζοφερή πραγματικότητα για τους λαούς τους. Λεηλατήθηκαν… και τώρα αυτοί, που τα λεηλάτησαν, φοβούνται τις αντιδράσεις τους. Γι' αυτόν τον λόγο έχουν στήσει μια παράσταση "τρόμου" και ωμού εκβιασμού. Προκειμένου να μην αντιδράσουν, θα επιχειρήσουν να τους τρομοκρατήσουν με την "πτώχευσή" τους. Τα εξωτερικά χρέη των κρατών ήταν στην πραγματικότητα τα "ουίσκι" και τα "καθρεπτάκια", που πούλησαν στους "Ινδιάνους", προκειμένου να τους αφαιρέσουν τη γη τους. Ξαφνικά κυρίαρχοι λαοί βρέθηκαν να είναι "φιλοξενούμενοι" στις πατρίδες τους. "Φιλοξενούμενοι", γιατί κάποιοι τραπεζικοί "βρικόλακες" τους αφαίμαξαν και στη συνέχεια τους αφαίρεσαν τις ίδιες τις πατρίδες τους.
Απλά και γνωστά πράγματα, τα οποία έχουν γίνει και στο παρελθόν και γι' αυτόν τον λόγο τρομάζουν αυτούς που τα εφάρμοσαν. Το οικονομικό έγκλημα αυτού του τύπου, δηλαδή, δεν είναι μια καινούργια και άγνωστη πρακτική για το σύστημα. Η δημιουργία χρεών, προκειμένου να λεηλατηθούν ή να ελεγχθούν κράτη και λαοί, δεν είναι κάτι το πρωτοφανές. Ολόκληρος ο Τρίτος Κόσμος με τα τεχνητά χρέη ελέγχεται και λεηλατείται καθημερινά. Εξαιτίας των χρεών λιμοκτονούν λαοί σε πατρίδες, οι οποίες θα μπορούσαν να τους θρέψουν με μεγάλη άνεση. Με λίγη ανθρωπιστική "βοήθεια", ένα τρακτέρ και μερικούς σπόρους, τούς αφαίρεσαν τις πατρίδες τους. Με λίγο "χαρτζιλίκι" διαφθοράς σε προδότες κυβερνήτες παραμένουν κατακτητές, χωρίς να χρειαστεί να χυθεί αίμα. Το αποτέλεσμα όμως είναι το ίδιο. Οι περισσότεροι φτωχοί λαοί έχουν χάσει τις πατρίδες τους.
Το μόνο πρωτότυπο —στην περίπτωση που αναφερόμαστε— είναι ότι αυτού του είδους την πολιτική την έκαναν εις βάρος "ανεπτυγμένων" κρατών. Κρατών, τα οποία ήταν μακριά από τη "ζούγκλα" και τα οποία με τα χρέη και τη διαφθορά φρόντισαν να τα τοποθετήσουν στο κέντρο της "ζούγκλας". Άλωσαν κράτη, τα οποία μέχρι τώρα είχαν άμυνες και εξαιτίας της "ενοποίησης" τις έχασαν. Κράτη, τα οποία είχαν ισχυρές άμυνες μέσα στα πλαίσια των εθνικών πολιτικών και εντασσόμενα μέσα σε ευρύτερα πλαίσια τις έχαναν. Είναι η ίδια εγκληματική τακτική που ακολούθησε η Δυτική Γερμανία εις βάρος της Ανατολικής. Τι έκαναν; Ένα από τα πιο ισχυρά κράτη της πάλαι ποτέ Ανατολικής Ευρώπης λεηλατήθηκε μέσα σε ελάχιστα χρόνια από τους "αδερφούς" του καπιταλιστές. Με την άνευ προστατευτικών δικλείδων ενοποίησή τους ο ισχυρός λεηλάτησε τον ανίσχυρο. Απαξιώθηκε η παραγωγή της Ανατολικής Γερμανίας και ως εκ τούτου ο πληθυσμός της βυθίστηκε στην ανεργία. Η ανεργία απαξίωσε το ανατολικογερμανικό κεφάλαιο και αυτό έδωσε την ευκαιρία στους Δυτικογερμανούς να το αρπάξουν τζάμπα. Υποκριτικές "βοήθειες" και υψηλότοκα δάνεια αναμίχθηκαν και έγιναν μια "μέγγενη", η οποία έπνιξε το κράτος και τον λαό της πάλαι ποτέ Ανατολικής Γερμανίας.


Σήμερα οι Ανατολικογερμανοί περιφέρονται στην ενιαία Γερμανία όμοιοι με τους φτωχούς λαθρομετάναστες. Άνεργοι και χωρίς καμία περιουσία, είτε ιδιωτική είτε συλλογική. Ξανθοί "Πακιστανοί" και "Ινδοί" μέσα σε μια πατρίδα, η οποία τους "ξεζούμισε" και τώρα πλέον δεν τους "θέλει". Τους βύθισαν στα δάνεια, στερώντας τους όχι μόνον την περιουσία του παρελθόντος, αλλά και την ελπίδα να ανακάμψουν κάποτε στο μέλλον. Τα "αδέρφια" τους με τις λαμπερές "βιτρίνες" κατάπιαν ό,τι υπήρχε και δεν υπήρχε στην πατρίδα τους. Οι Ανατολικογερμανοί την "πάτησαν" όπως τα έντομα, που έλκονται από τους δυνατούς "λαμπτήρες" και πεθαίνουν όταν "αγγίζουν" το "όνειρό" τους. Σήμερα οι Δυτικοί αδερφοί τους αντιλαμβάνονται σαν πρόβλημα και σαν "παράσιτα", που επιβαρύνουν την οικονομία τους. Την οικονομία των "ανεπτυγμένων", που της στερούν πόρους.
Αυτό είναι το μεγαλύτερο έγκλημα που έχει διαπράξει ένα κράτος εις βάρος του υποτιθέμενου λαού του από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά. Ποιος όμως το διέπραξε; Οι Γερμανοί εις βάρος Γερμανών; Το γερμανικό κράτος εις βάρος μιας μεγάλης μερίδας Γερμανών; Όχι βέβαια. Γερμανία —δυστυχώς για τον λαό της— δεν υπάρχει. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο δεν υπάρχει ελεύθερη Γερμανία. Υπάρχει μια εβραιοκρατούμενη Γερμανία, η οποία καθημερινά προσβάλει, ταπεινώνει και εξευτελίζει τον γερμανικό λαό για τις συλλογικές του ευθύνες σε ένα υποτιθέμενο "ολοκαύτωμα". Υπάρχει μια εβραιοκρατούμενη Γερμανία, η οποία λεηλατεί καθημερινά τον γερμανικό λαό σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της ενιαίας πλέον Γερμανίας. Μια συμμορία Εβραίων, η οποία εκμεταλλεύτηκε τις αγωνίες ενός διχασμένου λαού και τον κατέστρεψε ολοσχερώς.
Αυτή η συμμορία χρησιμοποίησε —για να φέρει εις πέρας τον σχεδιασμό της— τον πιο διεφθαρμένο Γερμανό του τελευταίου αιώνα. Τον κοιλιόδουλο Κολ. Τον χρησιμοποίησε και κατόπιν τον "παρόπλισε", γιατί της ήταν άχρηστος. Ήταν πολύ βρόμικος και προκλητικός για ν' αναλάβει να εκφράσει τη μελλοντική "επεκτατική" πολιτική της Γερμανίας. Αυτή η πολιτική έπρεπε να έχει χαμηλό "προφίλ" και γι' αυτό επιλέχθηκε ένα "τίποτε" με το όνομα Μέρκελ. Αυτή η συμμορία, μετά το "πείραμα" της ενοποίησης της Γερμανίας, θέλησε —και το κατάφερε— να μεταφέρει την τεχνογνωσία της και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Αυτό ακριβώς είναι το όλο θέμα. Με την απόλυτη ενοποίηση της Γερμανίας στην πραγματικότητα έγινε μια πρόβα τζενεράλε γι' αυτά τα οποία θα έκαναν οι Εβραίοι στην ενιαία Ευρώπη.
Το τραπεζικό σύστημα της Ευρώπης "οπλίστηκε" με εμπειρία από τις δοκιμασμένες πρακτικές που ακολουθήθηκαν στην Ανατολική Γερμανία και εκεί ακριβώς πόνταρε. Όπως "κρύφτηκε" πίσω από το κράτος και την οικονομία της Δυτικής Γερμανίας, για να "καταπιεί" την Ανατολική, έτσι "κρύφτηκε" πίσω από το κράτος της ενιαίας Γερμανίας, για να "καταπιεί" την υπόλοιπη Ευρώπη. Οι ίδιοι άνθρωποι, που εγκλημάτησαν εις βάρος των Γερμανών, επανέλαβαν τους εαυτούς τους και έκαναν τα ίδια εγκλήματα εναντίον όλων των Ευρωπαίων. Ισχυροποιήθηκαν με τη λεηλασία της Ανατολικής Γερμανίας και στη συνέχεια αυτήν την ισχύ τη χρησιμοποίησαν εις βάρος των υπόλοιπων ευρωπαϊκών κρατών.
Η συμμορία αυτή δεν είναι αγνώστου "διαμονής". Είναι "συμμορία" με γνωστό "ονοματεπώνυμο" και γνωστή "κατοικία". Είναι η συμμορία που ελέγχει απόλυτα την οικονομία της εβραιοκρατούμενης γερμανικής οικονομίας. Η συμμορία της Deutsche Bank του Ιωσήφ Άκερμαν. Μια "συμμορία", η οποία εξ’ αρχής βάδιζε με "σχέδιο". Είχε απέναντι της τους νέους "Ινδιάνους", οι οποίοι είχαν μια περιουσία που τους ενδιέφερε και είχε έτοιμα "καθρεπτάκια" και "ουίσκι", για να τους ξεγελάσει. Σήμερα, που έχει ολοκληρωθεί ο κύκλος της "κατάκτησης", η επιθυμία τους είναι ν' αποφύγουν τις αντιδράσεις των θυμάτων τους. Γι' αυτό "χτυπάνε" την Ελλάδα, προκειμένου να τρομοκρατήσουν και τους υπόλοιπους.
Η τρομοκράτηση των λαών και των κρατών που λεηλατήθηκαν είναι το ζητούμενο αυτής της πολιτικής. Γιατί; Γιατί θέλουν να μας "πουλήσουν" τον τελικό σχεδιασμό της καταστροφής, χωρίς να υπάρξουν αντιδράσεις. Θέλουν να μας "ρυθμίσουν" "χαριστικά" τα δάνεια και τα χρέη, προκειμένου να είμαστε "ευχαριστημένοι". Προκειμένου να μην αντιδράσουμε για τη λεηλασία. Προκειμένου να μην ψάξουμε να βρούμε ποιοι ευθύνονται πραγματικά για τα υπέρογκα χρέη που "φορτωθήκαμε" και ποιοι επωφελήθηκαν από αυτά. Η Ελλάδα, για παράδειγμα, χρωστάει πάνω από μισό τρις ευρώ στο διεθνές και κυρίως στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα.
Πού πήγαν αυτά τα χρήματα; Τα πήραν οι Έλληνες και τα έβαλαν στα σεντούκια τους, λεηλατώντας τους πόρους και βέβαια τον "ιδρώτα" των υπολοίπων Ευρωπαίων; Τα μετέτρεψαν σε επενδύσεις και άρα σήμερα ζουν εξαιτίας των κερδών κεφαλαίων, τα οποία ανήκαν στους υπόλοιπους Ευρωπαίους; Τι έγιναν δηλαδή τα χρήματα των Ελλήνων αλλά και των υπολοίπων Ευρωπαίων, που "επενδύθηκαν" στην Ελλάδα; Τα χρήματα δεν "χάνονται". Τα χρήματα αφήνουν "ίχνη". Από τη στιγμή που οι Έλληνες τα πήραν, κάπου υπάρχουν. Αν δεν τα έχουν οι ίδιοι, αυτό σημαίνει ότι κάποιοι άλλοι τα πήραν για λογαριασμό τους. Αυτό είναι το αντικείμενο του κειμένου. Η αναζήτηση των "ιχνών" του χρήματος. Είναι βέβαιον ότι υπάρχουν "ίχνη". Τόσο μεγάλα ποσά είναι βέβαιον ότι θα έχουν τεράστια "ίχνη".
Θα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, για ν' αρχίσουμε το "κυνήγι". Η Ελλάδα και οι Έλληνες, όταν μπήκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είχαν μια πολύ συγκεκριμένη περιουσία. Μια περιουσία, η οποία μπορούσε να καταμετρηθεί με πολύ απλό τρόπο. Δεν ήταν αφηρημένη. Υπήρχε η ατομική περιουσία των Ελλήνων και η συλλογική περιουσία των Ελλήνων. Ο λαός των Ελλήνων φημίζονταν εκείνη την εποχή για τις αποταμιεύσεις του. Φημιζόταν για την παθιασμένη προσκόλλησή του στην ακίνητη περιουσία του. Σε μια εποχή ευρωπαϊκής ακμής, κατά την οποία οι ισχυροί ευρωπαϊκοί λαοί "κατανάλωναν" την ακμή τους, οι Έλληνες "αποταμίευαν" με πάθος. Δεν είχαν την πολυτέλεια να αφεθούν στην ασφάλεια ενός συστήματος, που φρόντιζε για τα μέλη του. Αυτά, που έναν Γερμανό του τα "εγγυούταν" το κοινωνικό κράτος της Γερμανίας, για τον Έλληνα ήταν κρυμμένα κάτω από το "μαξιλάρι" του.
Ταυτόχρονα όμως οι Έλληνες, ως λαός, είχαν και μια τεράστια συλλογική περιουσία. Περιουσία, την οποία δεν διέθεταν άλλοι λαοί σε συλλογικό επίπεδο. Περιουσία, η οποία προέκυψε από τις ιδιομορφίες των πολιτικοκοινωνικών δεδομένων που αφορούσαν την Ελλάδα. Περιουσία, που δημιουργήθηκε μέσα από συλλογικές θυσίες. Περιουσία, που σε άλλες χώρες —πολύ ισχυρότερες— ανήκε στη σφαίρα των ιδιωτικών συμφερόντων, εφόσον δεν επιτρέπονταν στα κράτη να κάνουν επενδύσεις σε χώρους οι οποίοι ενδιέφεραν τον ιδιωτικό τομέα. Το αποτέλεσμα ήταν η συλλογική περιουσία του ελληνικού λαού να είναι τεράστια και αμύθητης αξίας.
Εταιρείες-κολοσσοί ανήκαν στους Έλληνες πολίτες. Εταιρείες όπως η ΕΛΠΕ, η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ, ο ΟΠΑΠ, η ΕΥΔΑΠ, η ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ, η Εθνική Τράπεζα, η Ολυμπιακή, οι οποίες, αν ανήκαν σε ιδιώτες, θα τους καθιστούσαν μεγιστάνες παγκοσμίου βεληνεκούς. Εταιρίες πανάκριβες με κεφάλαιο όλων των τύπων και μορφών. Με άπειρο κεφάλαιο σε ακίνητη περιουσία —που απαιτούσαν οι υποδομές τους— αλλά και με κεφάλαιο σε έμψυχο δυναμικό, με το άρτια εκπαιδευμένο και εξειδικευμένο προσωπικό τους. Τόνους χρήματος είχαν ξοδέψει οι Έλληνες όχι μόνον για να "χτίσουν" αυτές τις εταιρείες, αλλά και για να εκπαιδεύσουν το προσωπικό τους.
Κοντά σ' αυτό το κεφάλαιο υπήρχε και ένα άλλο κεφάλαιο εξίσου μυθικής αξίας. Η Ελλάδα, ως φυσικός χώρος, ήταν πάντα ένα από τα πιο γνωστά "φιλέτα" στον Πλανήτη. Ήταν ένα "οικόπεδο" στη μέση της Μεσογείου. Στη μέση του μέσου της Γης. Ένα ανεκμετάλλευτο "φιλέτο", το οποίο περίμενε ανά πάσα στιγμή να αποδώσει χρυσάφι από την ανάπτυξή του. Ένα "φιλέτο", του οποίου η εκμετάλλευση εκείνη την εποχή ήταν μηδενική και "εκφραζόταν" από τη γριά του rooms to let και από το καμάκι, που αναζητούσε το εύκολο σεξ. Το συλλογικό κεφάλαιο των Ελλήνων, το οποίο αφορούσε την ακίνητη περιουσία του λαού, ήταν τερατωδών διαστάσεων. Το "μαγαζί" ήταν "γωνία" και ανήκε εξ’ ολοκλήρου στον ελληνικό λαό. Γι' αυτόν τον λόγο μιλάμε για ιδιομορφία πολιτικοκοινωνικών δεδομένων.
Η σύγχρονη Ελλάδα προερχόταν από "απελευθέρωση" και δεν ήταν η τελική "μετάλλαξη" κάποιου φεουδαρχικού συστήματος, όπως συνέβαινε με άλλα ευρωπαϊκά συστήματα. Δεν ήταν το τελικό αποτέλεσμα μιας δύσκολης "διαπραγμάτευσης" μεταξύ λαού και "γαλαζοαίματων", όπως συνέβαινε με τη Βρετανία, το Βέλγιο, την Ολλανδία ή τη Γερμανία. Τα βουνά, τα δάση ή οι ακτές της δεν ανήκαν σε κάποιους "γαλαζοαίματους". Ανήκαν στον λαό της και ήταν αμύθητης αξίας. Μιας αξίας, η οποία ήταν "ορατή" για εκείνους που έβλεπαν τις οικονομικές εξελίξεις του τότε άμεσου μέλλοντος. Ήταν "ορατό" για τους γνωρίζοντες ότι ο τουρισμός θα γινόταν η βαριά βιομηχανία της επόμενης ημέρας της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Η Ελλάδα μπήκε στην Ευρώπη σαν ένας βαθύπλουτος κληρονόμος. Πανίσχυρη και με όλα τα δεδομένα να μπορούν να λειτουργήσουν υπέρ της. Είχε τεράστιο συλλογικό κεφάλαιο, είχε αποταμιευμένους πόρους και διάθεση να επενδύσει στην ανάπτυξή του. Ταυτόχρονα είχε και ένα άλλο προσόν, που έκανε τη διαδικασία ακόμα πιο εύκολη. Είχε "φθηνά" λειτουργικά. Είχε έναν κρατικό μηχανισμό πολύ "σφικτό" στα έξοδά του, σε βαθμό που να χαρακτηρίζεται "μίζερος". Είχε ανύπαρκτη διαφθορά. Οι κρατικοί υπάλληλοι ήταν από τους χειρότερα αμειβόμενους εργαζόμενους στη χώρα και η διαφθορά τιμωρούνταν σκληρά, με αποτέλεσμα να μην υφίσταται αυτή στον βαθμό που να δημιουργεί κοινωνικό πρόβλημα.
Τι έγινε λοιπόν και μέσα σε λίγες δεκαετίες όλα αυτά άλλαξαν κατά τρόπο τραγικό για τους Έλληνες; Πώς δηλαδή ένας λαός, με "παράδοση" στη συγκέντρωση περιουσιακών στοιχείων, εμφανίζεται "νταντέλα"; Ένας λαός, ο οποίος είχε υπό την κατοχή του δεκάδες τρισεκατομμύρια δραχμές σε καταθέσεις —τα οποία μεταφράζονταν σε δισεκατομμύρια του δολαρίου εκείνης της εποχής—, βρέθηκε να χρωστά άλλα τόσα και με την υπόλοιπη περιουσία του να έχει "χαθεί". Τι απέγινε εκείνο το μυθώθες συλλογικό κεφάλαιο; Πώς ξαφνικά ο ΟΤΕ βρέθηκε υπό γερμανική ιδιοκτησία; Πώς ξαφνικά το μεγάλο λιμάνι της χώρας έχει γίνει κινέζικο και το μεγάλο αεροδρόμιο της χώρας έγινε γερμανικό; Πώς βρέθηκαν πάνω από δύο εκατομμύρια ξένων ατομικών ιδιοκτησιών μέσα σε μια τόσο μικρή χώρα; Πώς κατάφεραν οι πολυεθνικές του τουρισμού ν' αποκτήσουν ιδιοκτησίες "πλακών" χιλιάδων στρεμμάτων πάνω στο "μπαλκόνι" του Αιγαίου;
Γιατί ξαφνικά οι δημόσιοι υπάλληλοι των "τρεις κι εξήντα", που δεν διαφθείρονταν όταν ήταν φτωχοί και είχαν ανάγκη τα χρήματα, άρχισαν να διαφθείρονται όταν έγιναν υψηλόμισθοι προνομιούχοι; Ποιοι εισέπραξαν εκείνα τα χρήματα της διαφθοράς;
Καταλαβαίνει ο αναγνώστης τι λέμε; Καταλαβαίνει τον λόγο που κάποιοι στην Ευρώπη "φωνάζουν"; Φοβούνται μήπως οι Έλληνες "ξυπνήσουν" και "δουν" αυτά τα οποία δεν πρέπει …Δουν ότι για πέντε δρόμους, μερικές ψηφιακές συνδέσεις και υποβρύχια που "γέρνουν" έχασαν ολόκληρη την πατρίδα τους. Φοβούνται κάποιοι Ευρωπαίοι μην θυμώσουν οι Έλληνες και κάνουν αυτό το οποίο δεν τους συμφέρει. Φοβούνται μην κάνουν καταμέτρηση της ζημιάς και τους αποκαλύψουν. Φοβούνται τον "κερατά" και τώρα τον απειλούν και με "ξυλοδαρμό".

(
Τραϊανού Παναγιώτης ...Έλληνας Πολίτης)

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

Νιώθουμε πως θα πεθάνουμε και συνάμα λέμε η ζωή είναι ωραία...







O....~~ ο άνθρωπος, με όλα τα όρια


και τις ατέλειές του,μπορεί να είναι

 αξιοθαύμαστος.

 Μπορεί ν’ αντιδράσει κατά τις προσδοκίες

 μας και πέρα ακόμη απ’ αυτές,

μπορεί να είναι μια παρουσία ταυτόχρονα

φιλική κι απίστευτα ανώτερη·

είναι επομένως δυνατόν να μας κάνουν να

νιώθουμε πως θα πεθάνουμε και συνάμα πως

 η ζωή είναι ωραία.~~~~~.....



ΖΑΚΛΙΝ ΝΤΕ ΡΟΜΙΓΙ








Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

H 17 νοεμβρίτσα κι ο καθημερινός οίκος.. (του αγαπητού απο το ραδιοφωνο Βαγγελη Ευαγγελίου)



Μία (1) Δημοκρατία με κυνηγάει.. Δύο (2) ατάκες με κάνουν γαργάρες. Εδώ πολυτεχνείο! Εδώ πολυτεχνείο! Τρεις (3) σωματοφύλακες γλιτώνουν από αποκεφαλισμό, εκείνο το σπίρτο που θα βάλει φωτιά στα μυαλά σας.. Μία στάση εδώ να κατέβω! Μια στάση παρακαλώ!...


Στα τέσσερα.. Στα τέσσερα (4) σου κόβουν τον πλανήτη. Περιμένεις κέρασμα; Πάρε πέντε (5). Μπάτσοι έξι (6) ψάχνουν τον Αλέξη. Τα εφτά (7) θαύματα του κόσμου, κάνουν χειμωνιάτικα, ηλιοθεραπεία στην Τήνο! Σε οχτώ (8) δόσεις αγοράζεται από το κατάστημα μας τον Ουρανό! Ξύπνα Έλληνα ξύπνα! Εννιά (9) έχει ο μήνας.. Το δέκα (10) το καλό περιμένεις; Έντεκα (11) νύχτες να ζήσω μαζί σου.. Σαν 1001 νύχτες χωρίς τα κουλούρια! Δώδεκα (12) κι ούτε ένα τηλεφώνημα. Εκτός από ένα που δεκατρείς (13) με πήραν ανώνυμα.. Δεκατέσσερις (14) ώρες ζωή ακόμα κύριε Ευαγγελίου.. Μου είπαν! Μέχρι τα δεκαπέντε (15) ζεις, τους είπα στην Ελλάδα.. Έζησα τα διπλά οπότε βάλε ένα διπλό! Δυόσμο.. Μπάτσοι Δεκαέξι (16) κυνηγάνε έναν Αλέξη.. 17 Νοέμβρη!




Βαγγέλη ...όπως πάντα ζωγραφίζεις με το Ελληνικο Αλφάβητο !!!
(θα σας μιλήσω άλλη φορά για τον Βαγγελη Ευαγγελίου...
http://acroneiro.pblogs.gr/ )


17 ΝΟΕΜΒΡΗ (3ο μέρος) ....ΕΥΘΥΝΗ & ΚΑΘΗΚΟΝ ....

<<Η Ευτυχία βρίσκεται στην εκπλήρωση του καθήκοντος>>

 


Πολλών γνωμών ο χρόνος κλονίζει το κύρος και πολλών απόψεων καταρρίπτει την αυθεντία. Υπάρχουν γνώμες όμως που κρατούν αμείωτο το κύρος τους μεσα στους αιώνες κι έχουν ισχύ νόμου.
17 Νοέμβρη...μια δύναμη διαχρονική για την ελευθερία και την ιστορία της Ελλάδας !!δυστυχώς άλλιως μου τα είπανε ...αλλιώς με μεγάλωσαν ...να μισώ τους κουμμουνιστές γιατι αυτοί "εφταιγαν" ..ναι την αλήθεια λέω ..ετσι μας λέγανε ...και μετά δεν καταλάβαινα γιατι γιορτάζαμε ...γιατί όπως μου λέγανε τραγουδάγαμε στη γιορτη του σχολειου "κουμμουνιστικά" τραγουδια....
Σήμερα όμως εν ετη 2011 μετα 37 χρόνια απο την εξέργεση του 1974 ...ναι γνωρίζω !και μπορώ να συγκρίνω το τότε με το τώρα...τη Χούντα Τοτε και Τώρα...
Δηλαδή θα με ρωτήσει κάποιος εχουμε Χουντα τωρα ότι θες λές κι εσυ ...κι όμως τότε ειχαν στρατιωτικούς όπως ακριβώς πρέπει να είναι η Χουντα ...Τωρα ειναι καμουφλαρισμενοι με γραβάτες και κολαρισμένα πουκάμισα με πτυχία εξ Αμερικής και Πανεπιστημίων , διδακτορες και συνολάκια της τελευταιας μόδας στην γκαρνταρόμπα τους ...κατι σαν "παραλλαγή" του Στρατού Ξηράς ...και μας επιβαλλουν Νόμους (κομμένους και ραμμένους στα μέτρα τους ) για να πληρωσει η κυρα Μαρίκα που μεγαλώνει μόνη της 2 παιδια που εχει χάσει τον άνδρα της ,συντηρεί τους φιλάσθενους γονείς της καρδιακοί και οι δύο, και τις στέλνουν στο σπίτι 40 φουσκωμένους φακέλους να πληρώσει γιατι της είπαν "ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ" ...μα εγω σκέφτεται η κυρα Μαρίκα ημουν στην ταράτσα του Πολυτεχνείου νέα και δυνατή και φωνάζοντας ελευθερία ...ψωμί...παιδεία ..ΤΗΝ ΕΣΩΣΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΥ μαζι με τους συμφοιτητές μου !! ..Τί να σώσω τώρα ?? απο ποιον κινδυνευω? ..ποιος με κυνηγάει και δεν ξέρω ? ..δεν εχομε ελευθερία ? και γιατι δεν υπάρχουν ? σε ένα σπίτι όταν δεν υπάρχει απόθεμα 2 πράγματα ειναι η αιτία :1) η ανεργία 2) κάποιος είναι κλέφτης ..κάποιος "βούτηξε" το ταμείο.


Ερωτήματα του κάθε Ελληνα .και Ελληνίδας ..
Με τη καρδιά όμως εγώ η κυρά Μαρίκα άνεργη και με πτυχίο στα Οικονομικά και 2 γλώσσες να Γιορτάσω σήμερα ?
Τί δεν είπα Τότε Σωστά Φωνάζοντας και Διεκδικώντας Ελευθερία και Δημοκρατία? Τί δεν πρόβλεψα ?....
Με τη ψυχή να βγω να φωνάξω ? όταν του κυρ Μητσου απέναντι συνταξιουχος ανθρωπος και με φάρμακα του κόψανε το ρευμα γιατι του έβαλαν χαρατσι ...για το σπίτι που έχει...
Λοιπόν κυρά Μαρίκα πρέπει να μαζέψεις όλες τις δυνάμεις σου και υψώσεις ανάστημα για άλλη μια φορά και να διεκδικήσεις...παλι και πάλι και όσο ζεις !!  να σκεφτείς σαν Νέα με αυθορμητισμό και τόλμη !
Να βγεις να φωνάξεις !
Να βρεις και τους υπόλοιπους του τότε και τους νέους του Σήμερα και να φωνάξετε μαζί !
Σου "κλέβουν" πλέον το ψωμί από το στόμα και σου λένε ότι αυτοι φροντίζουν για σένα .
Σου επιβάλλουν χαράτσια χωρίς να σου εξηγήσουν το γιατί με νόμους που δεν ψήφισες εσυ αλλά που δημιούργησαν οι κορδολέμηδες φαταούλες των κομμάτων.
Σου κρύβουν την αλήθεια του :ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ
Σου υποβάλλουν καθημερινά πλύση εγκεφάλου να τους λες και σωτήρες .
Αντικρύζεις τα παιδιά σου και βλέπεις ότι δεν έχουν βιβλία.
Ξεφυλλίζεις αυτα τα λίγα που υπάρχουν και διαπίστωνεις οτι δεν λένε "για σένα" στην εξέγερση  του 74 όπως έγιναν τα γεγονότα ...εχουν εκδοθεί 1000 παραλλαγές γραπτές της αλήθειας του τοτε ...πώς θα μάθουν οι νεότεροι ..?
Δεν έχεις εργασία κυρά Μαρίκα και ούτε πρόκειται για αρκετό διάστημα επειδή κλείνει η μία επιχείρηση μετά την άλλη ...!!
Τί λές κυρά Μαρίκα?

40 χρόνια μετά, και ακόμα τυραννάς τα καημένα παιδιά της νέας τάξης. Γιατί βρε άθλιε;Νομίζεις πώς δεν θυμάμαι ότι μου στέρησες στο χωριό μου την λάμπα πετρελαίου και τον χωματόδρομο που τόσο αγαπούσα, και μου έφερες ηλεκτρικό, άσφαλτο και τηλέφωνο στην καλύβα μου, και που μου έδωσες 20ετες άτοκο δάνειο για να κάνω σπίτι, με μόνο όρο μάλιστα να έχει την τουαλέτα μέσα! Και ειλικρινά τσατίζομαι γιατί ο άθλιος ο χουντικός κατάφερνε να φτιάχνει τόσα έργα σχεδόν δωρεάν, χρησιμοποιώντας την στρατιωτική ΜΟΜΑ! Γιατί ρε χάλασες την πιάτσα; Σε πείραζε να δώσεις την δουλειά σε κανένα εργολάβο; Πέθαναν της πείνας οι άνθρωποι και κοντά σ’ αυτούς και τόσοι άλλοι μεσάζοντες και σύμβουλοι…
Ποιός σου είπε ρε παλιάνθρωπε ότι θέλαμε να γίνουμε Βιομηχανική χώρα και ξεκίνησες να φτιάχνεις σε όλη την Ελλάδα Βιομηχανικές περιοχές ξεκινώντας από τα Οινόφυτα; Αλλά ξέρω γιατί τα έκανες... Γιά να βρίσκουν χιλιάδες Έλληνες δουλειά εκεί, τόσα χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα και να ταλαιπωρούνται λες και πείραζε να είχαμε λίγο νέφος περισσότερο; Ποιός σου είπε ρε ότι θέλαμε να παράγουμε προϊόντα;Εμείς να καταναλώνουμε θέλαμε!
Ακούς εκεί η Ελλάδα Βιομηχανική χώρα... Κάθαρμα ε κάθαρμα! Δεν φτάνει αυτό παλιοδικτάτορα, αλλά διέγραψες τα αγροτικά χρέη του πατέρα μου και όλων των αγροτών; Τους καλόμαθες, τους έλυσες τα προβλήματά τους και τώρα κάθε τρεις και λίγο μπλόκα! Σαν να μην έφταναν όλα αυτά έστελνες και εκείνο τον Μακαρέζο και έκανε συμφωνίες ακόμη και με τους Κινέζους και τους πουλούσες τα αγαθά που έκανε εξαγωγή η χώρα και πέταξες στον δρόμο τόσους μεσάζοντες.
Άσε εκείνος ο Πατακός με το μυστρί του! Βρε μανία!


Κάθε μέρα εγκαίνια για σχολεία, νοσοκομεία, εργοστάσια, γέφυρες, δρόμους και εργατικές κατοικίες!
Μας ζάλιζες στα επίκαιρα όποτε πηγαίναμε σινεμά!
Τι κατάφερες ρε;
Τί μαγείρεψες και πήρες βραβείο οικονομικής ανάπτυξης το 73 χωρίς να πάρεις δάνεια και να αφήσεις χρέη;
Δεν ντράπηκες να ταπεινώσεις το δολάριο επί τόσα χρόνια;
Ακούς εκεί! Η δραχμή ισχυρότερη από το δολάριο!
Τί σου κάναμε και μας καταράστηκες για να φτάσουμε τα 300 δισεκατομμύρια ευρώ χρέη;
Όλους τους οικονομικούς εγκεφάλους μετά την μεταπολίτευση (πρωθυπουργούς και υπουργούς) τους μάτιασες! Δεν ντρέπεσαι;
Αχρείε Παπαδόπουλε, αφού έτρωγες μόνο το φαγητό σου, στο τέλος δεν είχες τίποτα να αφήσεις.
Το μόνο σου περιουσιακό στοιχείο να ήταν η στολή σου!
Και αντί να την δωρίσεις τρομάρα σου στο κράτος είχες ζητήσει να σε θάψουν με αυτήν!
Εκείνο που δεν κατάλαβα είναι γιατί ξεκίνησες την ιστορία να βγάλεις τα πετρέλαια στον Πρίνο και ξεκίνησες να μας βάζεις σε περιπέτειες με τους καλούς μας γείτονες τους Τούρκους;
Μια χαρά δεν κοιμόμασταν ήσυχοι; Ήθελες να μας κάνεις παραγωγούς πετρελαίου σαν τους αραπάδες;
Tα εργοστάσια ενέργειας που κατασκεύασες π.χ. στην Πτολεμαΐδα ή στους Φιλίππους που τα έφτιαξες μάλιστα με τους Ρώσους κομουνιστές για ποιόν λόγο τα έκανες;
Σώνει και καλά να καταργήσεις όλες τις λάμπες πετρελαίου στα χωριά και γέμιζες στύλους και καλώδια όλη την ύπαιθρο! Βρε μανία;
Χώρια τα στάδια αθλητισμού σε όλη τη χώρα. Άκου λέει «κάθε πόλη και στάδιο κάθε χωριό και γυμναστήριο»! Άσχημα περνάει τώρα η νεολαία πίνοντας φραπέδες στις καφετέριες; Βρε άχρηστε αναχρονιστικέ, αντιδημοκράτη ποιός σου είπε ότι ήθελα να μπορώ να κοιμάμαι με την πόρτα ανοιχτή και να μην φοβάμαι μην μπει κανένας μέσα το βράδυ για πλιάτσικο;
Ακούς εκεί να μου κάνει κουμάντο στον αν θα αμπαρώσω την πόρτα μου ή όχι... Ποιός σου είπε ότι ήθελα να νιώθω ασφαλής ρε παλιοφασίστα;
Δεν λυπόσουνα τα παιδιά μας που σπούδαζαν στα πανεπιστήμια με το άγχος του απουσιολογίου χωρίς να μπορούν να κάνουν ούτε μία τουλάχιστον κατάληψη κάθε χρόνο για ξεκούραση;
Τέλος σιχαμερέ φασίστα αντί να κάνεις μνημεία για τον Ζαχαριάδη και όλα τα καλά παιδιά που πάλεψαν να μην υπάρχει Έλληνας πάνω από τον Όλυμπο, εσύ τους έστειλες εξορία και ακύρωσες όλα τα σχέδια τους που θα μας έκαναν ένα όμορφο παράδεισο με κολεχτίβες και κολχόζ, όπως τα κατάφεραν οι ευτυχισμένοι γείτονες μας οι Βούλγαροι οι Αλβανοί οι Ρουμάνοι και λοιποί τυχεροί των Ανατολικών χωρών που εισπράττουν τώρα τόσο συνάλλαγμα από τα εργαζόμενα κορίτσια τους στο εξωτερικό, ενώ οι δικοί μας επιστρέφοντας πήραν συντάξεις και τους κοροϊδεύουν. Αλλά μετά την γκέλα του πολέμου του Γιομ Κιπουρ, πλήγωσες ανεπανόρθωτα τους φίλους μου τους Ισραηλίτες .
Και έβαλαν να σε ρίξει ο Ιωαννίδης - και καλά σου έκανε άθλιε! Για τιμωρία σου, σου χρεώνουν εσένα όλοι το Κυπριακό!
Ακούς εκεί να μην δώσεις διευκολύνσεις στους Αμερικάνους και τους Εβραίους για χάρη των Αράβων που μας παίρναν όλο το ελληνικό τσιμέντο για τα έργα τους σε μια εποχή που όλοι οι πολίτες και το κράτος εδώ έκτιζαν και τα τσιμεντάδικά μας είχαν τρελαθεί στην δουλειά; Ευτυχώς που μετά τα πούλησε η Νέα Δημοκρατία στους ξένους αφού το - ΠΑΣΟΚ πρώτα τα… κοινωνικοποίησε και τα έκανε ζημιογόνα - και τώρα επιτέλους έτσι ησυχάσαμε!
Δεν ντρέπεσαι βρε άθλιε εχθρέ της Δημοκρατίας;
Μας στέρησες ένα από τα βασικότερα ανθρώπινα δικαιώματα να μην τραγουδάμε 14 τραγούδια του Θεοδωράκη;
Ξέρεις τι ψυχολογικά τραύματα μας προκάλεσε εκείνη η απαγόρευση; Τραύματα βαθιά που δεν έχουν επουλωθεί ακόμη!
Όλα αυτά τα γράφω γιατί μετά από 43 χρόνια εξακολουθώ να ακούω τον έξαλλο τον γείτονα μου, που μου τα πρήζει και να φωνάζει κάθε τέτοια μέρα ΖΗΤΩ Η 21 AΠΡΙΛΙΟΥ!
Bαρέθηκα να ακούω συνέχεια «Πού είσαι Παπαδόπουλε…» όταν πέφτω στα μπλόκα της Εθνικής οδού όπου διάφορες κοινωνικές ομάδες αγροτών – ποδοσφαιρόφιλων και άλλων διαμαρτυρομένων ανθρώπων ασκούν το δημοκρατικό τους δικαίωμα – πάντοτε υπό την προστασία της αστυνομίας – να σταματούν την κυκλοφορία, καθώς και κάθε φορά όταν βρίσκομαι στο κέντρο των Αθηνών όπου φιλήσυχοι πολίτες εκφράζουν πολιτισμένα και ειρηνικά την αγανάκτησή τους για τις αδικίες σε βάρος τους, έχοντας επιπλέον παράλληλα την ευθύνη να προστατεύσουν τα καταστήματα, τους εργαζομένους και τους περαστικούς από τους προβοκάτορες φασίστες που σπάνε, καίνε και καταστρέφουν τα πάντα.
Άσε και αυτούς τους ταξιτζήδες που είναι όλοι τους πρώην χαφιέδες της ασφάλειας.
Ούστ Φασισταριά! Εγώ είμαι Δημοκράτης ρε, και ας πεινάω, και ας μου έχει βγάλει στο σφυρί η Τράπεζα το σπίτι, και ας είμαι άνεργος και εγώ και τα παιδιά μου και ας ταλαιπωρούμαι όποτε χρειαστεί να πάω στα νοσοκομεία και ας κοιμάμαι κλειδαμπαρωμένος το βράδυ μπας και κάνει ντου κανένας οικονομικός μετανάστης...αφού βέβαια ενημερωθώ πρώτα από την τηλεόραση για τις κλοπές, τις κομπίνες και τις μίζες τόσων και τόσων πρώην υπουργών – πράσινων και γαλάζιων – που οι άνθρωποι τι έκαναν τελικά; Εξαργύρωσαν τους κόπους και τους αγώνες τους για την εδραίωση της Δημοκρατίας μετά την μεταπολίτευση!!
Λίγο το έχεις αυτό; Είμαι Δημοκράτης ρέ! Τ’ ακούς????
πηγή:teiresias.blog.com



(TI NA ΠΕΙΣ Κυρα Μαρικα ??)














Το Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 (το χρονικό) 2ο μέρος


Επτά «πέτρινα» χρόνια μέσα από την κάμερα του Π. Βούλγαρη
«Το Χρονικό της Δικτατορίας 1967- 1974», ένα ανέκδοτο ντοκιμαντέρ του Έλληνα σκηνοθέτη.
Το 37λεπτο ανέκδοτο ντοκιμαντέρ του Παντελή Βούλγαρη «Το Χρονικό της Δικτατορίας 1967- 1974». ταινία, η οποία περιέχει πολύτιμο αρχειακό υλικό· από την κηδεία των Γεωργίου Παπανδρέου και Γιώργου Σεφέρη ως τις δίκες του Αλέκου Παναγούλη και άλλων αγωνιστών.


« Σε αυτό το φιλμ υπάρχει ό,τι καταφέραμε εμείς που μείναμε στον τόπο » είπε ο σκηνοθέτης, ο οποίος θυμήθηκε ότι την ώρα του πραξικοπήματος του 1967 ο ίδιος συμμετείχε στα γυρίσματα της ταινίας «Κιέριον» του Δήμου Θέου. 
« Συμμετείχαν
όλοι» είπε συγκινημένος. « O Αγγελόπουλος, η Μαρκετάκη, ο
Φέρρης, ο Βαλτινός. Ήταν μια ταινία όμως που άρχισε να 
φθίνει,γιατί άλλους τους συνελάμβαναν και άλλοι φεύγανε».

Σιγά σιγά άρχισε να καταγράφει ό,τι μπορούσε με μια κάμερα Super 8. Φυλακές του Μπογιατίου, κάποια στρατοδικεία... Αργότερα το υλικό έφθασε στο Παρίσι, όπου ο Κώστας Γαβράς το είδε μαζί με τον Κρις Μαρκέρ. Αμέσως βοήθησαν τον Βούλγαρη, στέλνοντάς του μια μηχανή 16 mm και φιλμ. Έτσι συνεχίστηκε η κινηματογράφηση. Η κηδεία του Πέτρουλα, οι φυλακές της Ακροναυπλίας, η πορεία της Ειρήνης. « Στη Δικτατορία, από ένστικτο, φανταζόμασταν ότι κάτι θα συμβεί στην κηδεία του Γεωργίου Παπανδρέου », ανέφερε ο σκηνοθέτης, « αλλά κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι θα μαζεύονταν 500.000 άνθρωποι. Ήταν ένας τρόπος για να φανεί ότι η Ελλάδα δεν είναι μια χώρα που δεν αντιδρά ». Όλα αυτά όμως γίνονταν κρυφά. Έπρεπε να έχεις ειδική άδεια για να κυκλοφορείς με κάμερα στους δρόμους της Αθήνας. « Ήταν μια εποχή συντροφικότητας, το ξεκίνημα του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου, μια εποχή που τη θυμάμαι σε ένα κλίμα φοβίας και ανασφάλειας,αλλά ταυτόχρονα και βαθιάς ανθρωπιάς. Άρα, είναι ένα χρήσιμο υλικό.

Για να ξαναθυμηθούμε εμείς και για να μάθουν οι νέοι ».
Δεν έλειψαν οι δυσκολίες και τα κυνηγητά. Αλλά αυτό δεν πείραζε γιατί «καταγράψαμε σημαντικά πράγματα από ταράτσα σε ταράτσα, όπως τα γεγονότα στη Νομική. Ίσως η ποιότητα να μην είναι πάρα πολύ καλή,όμως το γεγονός που καταγράφεις είναι» συμπλήρωσε στο τέλος της παρουσίασης ο Νίκος Καβουκίδης.

******************************************************



Εγώ να συμπληρώσω ότι θα έπρεπε σήμερα ο Παντελής Βούλγαρης να συνεχίσει το βίντεο και να μιλήσει για όλους αυτούς τους ξεπουλημένους σήμερα που ενω κρατούσαν τη σημαία τοτε φωνάζοντας ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ..σήμερα "κρατούν" τις καρέκλες τους και τις θέσεις τους  καταβροχθίζοντας τις θυσίες του απλού λαού του μεροκάματου και αυτών που δικαίως απόκτησαν τα αγαθά τους ,....κύριε Παντελή Βουλγαρη ..σίγουρα το σημερινό βιντεο αν το ετοιμάζατε δεν θα σας χώραγε σε 35 λεπτο βιντεάκι !!

με εκτίμηση
Μαρία 

Το Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 (το χρονικό) 1ο μέρος


Στρατιωτικό κίνημα, που εξερράγη τα ξημερώματα τις 21ης Απριλίου 1967, με επικεφαλής τον ταξίαρχο Στυλιανό Παττακό και τους συνταγματάρχες Γεώργιο Παπαδόπουλοκαι Νικόλαο Μακαρέζο. Κατέλυσε το δημοκρατικό πολίτευμα στην Ελλάδα και επέβαλλε μία στυγνή δικτατορία, που διήρκεσε επτά χρόνια.
Η χώρα την εποχή εκείνη βρισκόταν ουσιαστικά σε προεκλογική περίοδο. Οι εκλογές είχαν προκηρυχθεί για τις 28 Μαΐου και την εξουσία ασκούσε από τις 3 Απριλίου η ΕΡΕ, με πρωθυπουργό τον αρχηγό της Παναγιώτη Κανελλόπουλο, έχοντας τη συναίνεση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γεωργίου Παπανδρέου και του Βασιλιά Κωνσταντίνου. Γεγονός των ημερών ήταν η συναυλία των Rolling Stones στο γήπεδο του Παναθηναϊκού (17 Απριλίου), που όμως διαλύθηκε από την Αστυνομία, προς μεγάλη απογοήτευση των αθηναίων ροκάδων, που θα έβλεπαν ένα συγκρότημα - θρύλο στην ακμή της δημιουργικότητάς του.
Διάχυτη ήταν η πεποίθηση ότι τις επερχόμενες εκλογές θα κέρδιζε η Ένωση Κέντρου και θα επανερχόταν θριαμβευτικά στην εξουσία υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Πολλοί ήλπιζαν ότι θα ετίθετο ένα τέλος στη διετή πολιτική ανωμαλία, που έμεινε στην ελληνική ιστορία ως «Αποστασία» και σηματοδοτήθηκε με την παραίτηση του λαοπρόβλητου πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου (είχε λάβει το 52,2% στις εκλογές του 1964) στις 15 Ιουλίου 1965, μετά τη σύγκρουσή του με τον βασιλιά Κωνσταντίνο.Στα δεξιότερα του πολιτικού φάσματος, ένα τμήμα της ΕΡΕ ζητούσε ένα «λοχία» για να σώσει τη χώρα από τον αναρχοκομμουνισμό. Για τη μετεμφυλιακή Δεξιά της προδικτατορικής περιόδου, κομμουνιστές ήταν εν ευρεία εννοια και οι κεντρώοι και οπωσδήποτε ο απρόβλεπτος Ανδρέας Παπανδρέου, που ήταν το ανερχόμενο αστέρι στην πολιτική σκηνή και εκινείτο αριστερότερα από το κόμμα του, την Ένωση Κέντρου.
Οι στρατηγοί, το Παλάτι, κάποιοι πολιτικοί της Δεξιάς και οι Αμερικανοί καλόβλεπαν μία μικρής διάρκειας συνταγματική εκτροπή, που θα επανέφερε την πολιτική κατάσταση στη σωστή ρότα, δηλαδή στην εναλλαγή στην εξουσία της Δεξιάς και ενός μετριοπαθούς Κέντρου. «Η Χούντα των Στρατηγών» έμεινε στα σχέδια, καθώς τους πρόλαβαν με το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου οι μικροί αξιωματικοί, με πρόσχημα τον κομμουνιστικό κίνδυνο. Τέτοια περίπτωση δεν διαφαινόταν στον ορίζοντα, καθώς η ΕΔΑ, που εκπροσωπούσε την κομμουνιστική Αριστερά (το ΚΚΕ ήταν εκτός νόμου), κινούνταν στο 11,80% των ψήφων στις εκλογές του 1964, σε σχέση με το 24,43% του 1958.

Πρέπει, όμως, να συνυπολογίσουμε ότι βρισκόμασταν 17 χρόνια από τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου και στην κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου, όσον αφορά τον διεθνή περίγυρο. Ο στρατός ήταν πανίσχυρος, με παράδοση επεμβάσεων τον 20ο αιώνα, οι Αμερικανοί θεωρούσαν φέουδό τους την Ελλάδα, το δεξιό παρακράτος ήταν ισχυρό (Δολοφονία Λαμπράκη) και το Παλάτι ήταν ένας αυτόνομος πόλος εξουσίας, «που δεν βασίλευε, αλλά κυβερνούσε». Οι πολιτικοί που κυβέρνησαν αυτά τα 17 χρόνια (ΠλαστήραςΠαπάγοςΚαραμανλής και Παπανδρέου), ασχολήθηκαν κυρίως με την ανοικοδόμηση της χώρας και την οικονομική ανάπτυξη, παρά με το «βάθεμα και το πλάτεμα» των δημοκρατικών θεσμών και την εξάλειψη των μνημών του Εμφυλίου.
Το πραξικόπημα, «Επανάσταση» για τους θιασώτες του, εκδηλώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της21ης Απριλίου. Λίγες ώρες πριν, είχε ολοκληρωθεί η συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου και τα μέλη του αποχώρησαν για τα σπίτια τους, χωρίς να έχουν ιδέα για το τι θα επακολουθούσε. Ανάμεσά τους και ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Παναγιώτης Παπαληγούρας.
Η τριάδα των Παπαδόπουλου, Παττακού και Μακαρέζου, μπορεί να ήταν άσοι στη συνωμοσία, αλλά εκμεταλλεύτηκαν τον βαθύ ύπνο των δημοκρατικών κυβερνήσεων και φρόντισαν να τοποθετήσουν στις πιο νευραλγικές θέσεις του στρατεύματος ανθρώπους μυημένους στα σχέδιά τους. Τους βοήθησε, επίσης, το γεγονός ότι μέσα στην Αθήνα υπήρχαν μεγάλες μάχιμες μονάδες, όπως το Κέντρο Εκπαιδεύσεως Τεθωρακισμένων, που βρισκόταν στη σημερινή Πολυτεχνειούπολη, με διοικητή τον ταξίαρχο Παττακό.

Από εκεί βγήκαν τα πρώτα τανκς στις 2 τα ξημερώματα, για να καταλάβουν όλα τα στρατηγικά σημεία της πρωτεύουσας (Βουλή, Υπουργεία, ΕΙΡ, ΟΤΕ, Ανάκτορα). Την ίδια ώρα, ο συνταγματάρχης Ιωάννης Λαδάς εξαπέλυε πιστές στο κίνημα δυνάμεις για να συλλάβουν το σύνολο της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας. Οι πραξικοπηματίες έβαλαν σε εφαρμογή το ΝΑΤΟικό σχέδιο «Προμηθεύς», για την αντιμετώπιση του κομμουνιστικού κινδύνου, με αποτέλεσμα να κινηθούν όλες οι στρατιωτικές μονάδες της Αττικής. Μεγάλη ήταν η συμβολή του διοικητή της Σχολής Ευελπίδων, Δημήτρη Ιωαννίδη, ο οποίος κινητοποίησε το τάγμα της σχολής και τη Στρατιωτική Αστυνομία (ΕΣΑ).
Μία από τις πρώτες ενέργειες των συνωμοτών ήταν να συλλάβουν τον αρχηγό του ΓΕΣ αντιστράτηγο Σπαντιδάκη και να τον αντικαταστήσουν με τον ομοιόβαθμό του Οδυσσέα Αγγελή, που ήταν μυημένος στο κίνημα. Ο νέος αρχηγός του Στρατού έδωσε εντολή σε όλους του μεγάλους στρατιωτικούς σχηματισμούς να εφαρμόσουν το σχέδιο «Προμηθεύς» κι έτσι να εξασφαλισθεί η υπακοή του στρατεύματος σε όλη τη χώρα.
Η μοναδική ενέργεια για να αντιμετωπιστεί εγκαίρως το πραξικόπημα έγινε από την πλευρά του Υπουργού Δημόσιας Τάξης, Γεωργίου Ράλλη, ο οποίος προσπάθησε να επικοινωνήσει με τον ταξίαρχο Ορέστη Βιδάλη για να κινητοποιήσει το Γ' Σώμα Στρατού στη Θεσσαλονίκη. Δεν πρόλαβε, αφού το σχέδιο «Προμηθεύς» είχε ήδη τεθεί σε εφαρμογή, με αποτέλεσμα ο ταξίαρχος Βιδάλης να μην λάβει ποτέ το σήμα του Γεωργίου Ράλλη.
Ο αιφνιδιασμός ήταν πλήρης και στις 3:30 τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου το στρατιωτικό κίνημα είχε επικρατήσει και μάλιστα αναίμακτα. Νωρίς το πρωί, το ραδιόφωνο ΕΙΡ έπαιζε εμβατήρια και δημοτικά άσματα και οι αγουροξυπνημένοι Έλληνες άκουγαν τα πρώτα «Αποφασίζομεν και Διατάζομεν» των δικτατόρων, που ήταν η απαγόρευση των συγκεντρώσεων άνω των τριών ατόμων. Με συντακτική πράξη κατά τη διάρκεια της ημέρας ανεστάλησαν οι διατάξεις του Συντάγματος και ματαιώθηκαν οι εκλογές της 28ης Μαΐου 1967.
Αιφνιδιασμένοι από τις εξελίξεις φαίνεται να ήταν και οι Αμερικανοί, που δεν περίμεναν την κίνηση του Παπαδόπουλου. Τον πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Αθήνα Φίλιπ Τάλμποτ ξύπνησε ο ανιψιός του πρωθυπουργού Κανελλόπουλου, Διονύσης Λιβανός, και του ανακοίνωσε την είδηση. Όταν μετά από λίγες μέρες ο Τάλμποτ είπε στο σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα, Τζακ Μέρι, ότι το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου ήταν ο βιασμός της Ελληνικής Δημοκρατίας, αυτός του απάντησε κυνικά: «Μα, πως είναι δυνατόν να βιάσεις μία πόρνη;..»

Μόνο δύο πρωινές εφημερίδες πρόλαβαν να περιλάβουν στην ύλη τους την εκδήλωση του πραξικοπήματος. Η «Καθημερινή» στην πρώτη της σελίδα είχε ένα μονόστηλο με τίτλο «Την 2αν πρωινήν εξερράγη στρατιωτικόν κίνημα. Συνελήφθησαν πολιτικοί άνδρες», ενώ η «Αυγή» πάνω από τον τίτλο της έγραφε: «Συνελήφθησαν από στρατιωτικούς οι Μ. Γλέζος, Λ. Κύρκος, Α. Παπανδρέου. Ασυνήθιστες κινήσεις στρατιωτικών και αστυνομικών δυνάμεων».
Στις 7 το πρωί, η ηγεσία των πραξικοπηματιών επισκέφθηκε στα Ανάκτορα του Τατοΐου τον Κωνσταντίνο και του ζήτησε να ορκίσει την κυβέρνησή τους. Η περιοχή ήταν περικυκλωμένη από τανκς για να μην υπάρξει περίπτωση δυναμικής αντίδρασης από τον άνακτα. Ο βασιλιάς, παρά την προτροπή του συλληφθέντα πρωθυπουργού Παναγιώτη Κανελλόπουλου να αντισταθεί, συμβιβάστηκε μαζί τους «για να μην χυθεί αίμα ελληνικό» και αργά το απόγευμα όρκισε την κυβέρνηση, με πρωθυπουργό τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Κωνσταντίνο Κόλλια. Επρόκειτο βέβαια για πρωθυπουργό - μαριονέτα, αφού τα νήματα κινούσε ο ισχυρός άνδρας του κινήματος, συνταγματάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος. Ο συλληφθείς και αποπεμφθείς αρχηγός του ΓΕΣ Γρηγόριος Σπαντιδάκης, άνθρωπος του βασιλιά, όπως και ο Κόλλιας, προσχώρησε στους κινηματίες και ανέλαβε Υπουργός Εθνικής Άμυνας.Την ίδια μέρα άρχισαν και οι συλλήψεις απλών πολιτών, ενώ είχαμε και τα πρώτα θύματα. Τα όργανα της Χούντας δολοφονούν στον Ιππόδρομο, που είχε μετατραπεί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, το στέλεχος της ΕΔΑ Παναγιώτη Ελή, ενώ ένας στρατιώτης πυροβολεί τη νεαρή Αθηναία Μαρία Καλαυρά, γιατί δεν υπάκουσε στις διαταγές του. Δέκα ημέρες αργότερα, η Χούντα ανακοίνωσε ότι οι συλληφθέντες ανέρχονταν σε 6509 άτομα, στη συντριπτική τους πλειονότητα αριστερών πεποιθήσεων.





Η Ελλάδα από την 21η Απριλίου 1967 μπήκε στο «γύψο», κατά την έκφραση του Παπαδόπουλου, για 7 χρόνια, 3 μήνες και 3 μέρες.             Η Δικτατορία κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος στις 23 Ιουλίου1974, μετά το εγκληματικό πραξικόπημα στην Κύπρο και την τουρκική εισβολή στη Μεγαλόνησο. Η κατάργηση των στοιχειωδών ελευθεριών, οι φυλακές, οι εξορίες και τα βασανιστήρια, οι δολοφονίες των αντιπάλων του καθεστώτος, ο πνευματικός και πολιτιστικός μεσαίωνας, αλλά και η Κυπριακή τραγωδία, καταγράφουν τη Χούντα των Συνταγματαρχών ως μία από τις μελανότερες στιγμές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.

πηγη:articles/250 






Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟΝ Αϊ Βασίλη ...(το πρωτο μου) ...




Αγιε μου Βασίλη , 
ειμαι σε μια ηλικία πλέον αρκετά ώριμη ...δεν σου εχω στείλει ποτέ γραμμα !!
στο στέλνω τωρα νωρίς ..να μην προλαβουν εδω οι υπόλοιποι mutual (-που λεει και η διαφήμιση-)!!! ..Ως ώριμο κορίτσι πια, και επειδη παντα ζηταω για τους άλλους ...πρωτα (κ για τα παιδια μου τα οποία..θα σου στειλουν τα ιδια το γράμμα τους.).. θελω να λάβεις υποψιν τα παρακάτω ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΜΙΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ :...Επειδη υπάρχει κρίση ...Οικονομική .. ναι ειναι και καλά η μόνη κρίση που υπάρχει στον κόσμο ...θα κάνουμε ανταλλαγή υπηρεσιών δηλαδή καλέ μου Αγιε μου Βασίλη ...θα σου καθαρίσω το έλκυθρο απ'ακρη σ'ακρη ...θα σου σαπουν'ισω τα ελαφάκια σου ..θα τους ράψω και όμορφες κουβερτουλες να μην κρυώνουν ...θα τους γυαλίσω τα κερατα ...και ως καλη νοικοκυρα που ειμαι και χρυσοχερα ...θα σου καθαρίζω σε καθε σου ταξίδι την κοκκινη φορεσιά σου .... κοιτα τωρα να μην θυμώσει η κα Αι Βασίλαινα ...τα εσωρουχα να στα πλύνει η ίδια !! λοιπον αν συμφωνείς ..το βράδυ ..στειλε μου ενα ζαχαρωτό εκει που θα κοιμαμαι ...μετα τα μεσανυχτα ...αλλιώς θα μου τα φανε οι μάγκες μου ! 
Δεν θέλω υλικά πράγματα ...ετσι κι αλλιως ποτέ δεν μου έφερες την bi-bi-bo μπαλαρίνα που σου ειχα ζητησει και παντα ημουν καλο κορίτσι ...αλλα εσυ Αγιε μου Βασίλη ολο με ξεχνουσες ..ΛΟΙΠΟΝ κοίτα τι θέλω : 

1) να δωσεις μυαλο σε όσους με περιτριγυρίζουνε!γυναικες-ανδρες ..δεν μπορω άλλο "κάρβουνο" 

2) να τους δώσεις καρδιά ..ναι καρδιά ..κατακκόκινη ..όλο και κάτι θα σου περισσευει  εσένα ...ΚΑΡΔΙΑ Αγιε μου Βασίλη να μαθουν να αγαπούν πια ..χωρίς δευτερη σκέψη ..απλα να αγαπούν !! 

3)..Να προσθέσεις λίγο χαμογελόσουπα - λίγο πνευματόσουπα παρακαλώ στο menu ...και σε όλα τα γευματα καθημερινά να ειναι απαρραιτητα !!..κοιτα αυτα τα πιάτα να τα στείλεις ...με τα πρωτα χιόνια ...για να εχουν ψυξη και να διατηρηθούν μεχρι τον επόμενο χειμώνα !! 

4) ..Επίσης θέλω γονεακά πανωφόρια ...να τα φορανε οι γονεις και να αγαπουν τα παιδιά τους ..φροντίζοντας τα καθε μερα ...και τα στριφώματα απο τα πανωφόρια να τα κάνεις με μπόλικη κλωστή απο ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ και ΣΤΟΡΓΗ ...για να ασχολουνται περισσότερο με τα παιδιά τους 

5) ..επίσης εχω καποιους φιλους και φιλες που ξερω οτι δεν ειναι καλά ..πέστους ψιθυριστά στ'αυτί σαν ήχο απο θάλασσα ...ότι προσευχομαι γι αυτους και τους αγαπώ ...δωσε τους υγεια ...και ΠΡΟΠΑΝΤΟΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ..ΑΝΤΕ ΕΤΟΙΜΑΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΖΗΤΗΣΑ ..ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ...(τί νόμιζες οτι το ξέχασα?? καθε βραδυ στο λεω ..αλλα εσυ μάλλον θέλεις Ωριλα ...ΑΣΦΆΛΕΙΑ ΕΧΕΙΣ??) 

6)...Τώρα θα σου έλεγα να βρέξεις και Σοφία ναι ΜΠΟΛΙΚΗ ..ΝΑ ΜΗ ΣΟΥ ΠΩ ΝΑ ΔΗΜΙΟΡΓΗΘΕΙ ΚΑΙ ΤΥΦΩΝΑΣ ...ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΑΕΡΑ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΣΟΦΙΑ ~!!

7)..μαζεψε όλους τους ανεγκέφαλους πολιτικους απο τη  χώρα μου γιατι του χρόνου βλέπω να σου στέλνω γράμμα απο τη Γερμανία και θα λες οτι έκανα copy paste το γράμμα της Filip !!!


8) Kαι αυτους που με εχουν βοηθησει ως τωρα στη ζωη μου πες τους ειναι στην καρδια μου και δωσε τους σε παρακαλώ τα διπλα "ΚΑΛΑ" που μου έκαναν !! 

ΑΥΤΑ ΑΑΑΑΑΑΑΑ και σε παρακαλω προστατεψε και το ζωϊκο Βασίλειο ...λιγακι ...γιατι αυτοι εδω στη γη που λέγονται άνθρωποι τα κακομεταχειριζονται ..
.
ΑΥΤΑ ΘΕΛΩ .....ΚΑΙ ΚΟΙΤΑ Αγιε Μου Βασίλη δεν μου άρεσαν ποτέ τα Χριστουγεννα ...(δεν θα σου πω τωρα το γιατί...ίσως επειδή με βρισκουν μόνη παντα ..) ...ΦΡΟΝΤΙΣΕ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΖΗΤΗΣΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΟΥ ΞΑΝΑΜΙΛΑΩ ...Πρωτη και Τελευταία!!το SMS εφυγε ...(σιγά να μην ετρεχα στο ταχυδρομείο να "πεσω" σε απεργία και να μου πεις μετα οτι δεν το έλαβες ...Τί Είμαι Εγώ ? Παιδί Είμαι να με κοροϊδεύεις ??

Φιλια Πολλά σε σενα στα ξωτικά και στην Αϊ Βασίλαινα !!

Maria






Πρώτη εκτέλεση: Ειρήνη Μερκούρη




Άγιε μου Βασίλη πάρε αυτό το γράμμα

ένα μόνο λέει ένα μόνο πράγμα
πόσο μου'χει λείψει πως τον αγαπάω
τέτοιες μέρες που 'ναι τον αναζητάω



Άγιε μου Βασίλη(x2)



Άγιε μου Βασίλη πες του να μου στείλει

δώρο την αγάπη που μου έταξε
άλλο να μην κλαίω να μπορώ να λέω
η ζωή ξανά μου χαμογέλασε
Να βγω μέσα στους δρόμους μαζί του να γιορτάζω
και την χαρά που έχω στα δυο να την μοιράζω
παιχνίδια και λαμπιόνια και ευχές που πάντα δίνω
τι σημασία έχουν αυτά χωρίς εκείνον



Άγιε μου Βασίλη σαν μικρό παιδάκι

κρέμομαι από σένα κι όλο λέω θα'ρθει
γύρω μου ζευγάρια τόσο ευτυχισμένα
τέτοιες μέρες που 'ναι σκέψου με και μένα



Άγιε μου Βασίλη πες του να μου στείλει

δώρο την αγάπη που μου έταξε
άλλο να μην κλαίω να μπορώ να λέω
η ζωή ξανά μου χαμογέλασε
Να βγω μέσα στους δρόμους μαζί του να γιορτάζω
και την χαρά που έχω στα δυο να την μοιράζω
παιχνίδια και λαμπιόνια και ευχές που πάντα δίνω
τι σημασία έχουν αυτά χωρίς εκείνον(x2)